Ocena:

Książka „African Culture from the Pan-African Vantage Point” oferuje wnikliwe spojrzenie na kulturę afrykańską i panafrykanizm, prezentując informacje, które odzwierciedlają historyczne nieporozumienia na kontynencie. Podczas gdy wielu czytelników docenia jasny i zwięzły sposób pisania, niektórzy pragną więcej głębi i szczegółów.
Zalety:⬤ Zwięzły i przejrzysty tekst
⬤ oferuje unikalne spojrzenie na afrykańską kulturę
⬤ poprawia zrozumienie panafrykanizmu
⬤ cenny ze względu na kontekst historyczny
⬤ promuje godność afrykańskich wartości
⬤ dobrze zbadane badania naukowe.
⬤ Krótka długość może sprawić, że czytelnicy będą chcieli więcej szczegółów
⬤ niektóre informacje mogą być znane tym, którzy czytali inne źródła
⬤ brakuje głębi w niektórych tematach.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
African Life and Customs
Dwie części w jednym tomie. Pełne faksymile oryginalnego wydania, nie reprodukowane za pomocą oprogramowania do rozpoznawania optycznego.
Praca ta jest zbiorem artykułów Blydena, które badają społeczno-ekonomiczną strukturę społeczeństwa afrykańskiego. Pochodzący z St. Thomas w Indiach Zachodnich Blyden (1832-1912) większość życia spędził na kontynencie afrykańskim.
Był znakomitym pedagogiem, lingwistą, pisarzem i podróżnikiem po świecie, który zdecydowanie bronił wyjątkowego charakteru Afryki i jej mieszkańców.
W swojej pracy Blyden badał kulturę "czystych" Afrykanów - tych nietkniętych wpływami europejskimi i azjatyckimi. Zidentyfikował rodzinę jako podstawową jednostkę w afrykańskim społeczeństwie i poligamię jako podstawę afrykańskich rodzin.
Opisał afrykańskie systemy społeczne jako oparte na współpracy. Wszyscy pracowali dla siebie nawzajem. Nikt nie pozostawał bez pracy, jedzenia czy ubrania.
Blyden rzucił wyzwanie białym teoretykom rasowym, którzy uważali Afrykanów za gorszych i których argumenty wspierały ich z góry przyjęte idee. Założył, że Afrykanie są "odrębni", a nie gorsi, i przeanalizował afrykańską kulturę w kontekście afrykańskich doświadczeń społecznych. Jako pisarz, Blyden jest powszechnie uważany za "ojca panafrykanizmu".
Jego główne dzieło, "Christianity, Islam and the Negro Race" (1887), promowało ideę, że praktykowanie islamu było bardziej jednoczące i satysfakcjonujące dla Afrykanów niż chrześcijaństwo. Argumentował, że to ostatnie zostało wprowadzone głównie przez europejskich kolonizatorów.
Uważał, że miało to demoralizujący wpływ, chociaż nadal był chrześcijaninem. Uważał, że islam jest bardziej autentycznie afrykański, ponieważ został przywieziony na obszary subsaharyjskie przez ludzi z Afryki Północnej.