Administracja strachu

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że książka jest prowokującą do myślenia, wnikliwą eksploracją technologii i społeczeństwa, szczególnie w odniesieniu do kapitalizmu i zachowań zbiorowych. Czytelnicy doceniają zwięzły, a jednocześnie wpływowy styl pisania Virilio, który skłania do głębokiej refleksji. Niektórzy wyrażają jednak obawy dotyczące trudnych treści i jakości tłumaczenia.

Książka oferuje jasne i pragmatyczne spostrzeżenia, jest łatwa w czytaniu, wprowadza istotne koncepcje filozoficzne, angażuje się w ważne tematy nowoczesności oraz prowokuje do głębokich przemyśleń i dyskusji. Wielu recenzentów poleca ją osobom zainteresowanym filozofią i współczesnymi kwestiami społecznymi.

Niektórzy czytelnicy uważają, że treść jest niepokojąca i trudna do zaakceptowania, co prowadzi do niepokoju o przyszłość. Ponadto pojawiają się skargi dotyczące jakości tłumaczenia i obawy, że książce nie poświęcono należytej uwagi.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Administration of Fear

Zawartość książki:

Nowy wywiad z filozofem prędkości, w którym porusza kwestię sposobów, w jakie technologia jest wykorzystywana do synchronizacji masowych emocji.

Żyjemy pod rządami strachu: strach stał się środowiskiem, codziennym krajobrazem. Był czas, kiedy wojny, głód i epidemie były zlokalizowane i ograniczone w pewnych ramach czasowych. Dziś to świat sam w sobie jest ograniczony, nasycony i zmanipulowany, świat sam w sobie chwyta nas i ogranicza stresującą klaustrofobią. Kryzysy giełdowe, niezróżnicowany terroryzm, pandemie, "zawodowi" samobójcy.... Strach stał się światem, w którym żyjemy.

Zarządzanie strachem oznacza również, że państwa są kuszone do tworzenia polityki orkiestracji i zarządzania strachem. Globalizacja stopniowo podważa tradycyjne prerogatywy państw (w szczególności państwa opiekuńczego), a państwa muszą przekonać obywateli, że mogą zapewnić im fizyczne bezpieczeństwo.

W tym nowym i długim wywiadzie Paul Virilio pokazuje nam, w jaki sposób "propaganda postępu", iluminizm nowych technologii, dostarczają nieoczekiwanych wektorów strachu w sposobie, w jaki wywołują szał i otępienie. Dla Virilio katastrofa gospodarcza z 2007 roku nie była zwiastunem śmierci kapitalizmu, jak twierdzili niektórzy, ale kolejnym dowodem na to, że kapitalizm przyspieszył do turbo-kapitalizmu i nadal przyspiesza. Z każdą klęską żywiołową, obawą o zdrowie i złośliwą plotką przychodzi teraz nieunikniona "bomba informacyjna" - transmisje na żywo przejmują rzeczywistą przestrzeń, a technologia łączy życie z natychmiastowym terrorem, ostatecznym wyrazem szybkości. Mając za sobą nuklearne zniechęcenie zimnej wojny, mamy do czynienia z nową formą zniechęcenia obywatelskiego: stanem strachu, który pozwala na zawieszenie kontrowersyjnych sytuacji społecznych.