Hedges
Czas to rok 1970. Miejsce to powojenne osiedle, małe bungalowy zbudowane dla powracających weteranów i stoczniowców.
Po raz pierwszy w życiu rodziny miały trochę pieniędzy. Mogą sobie pozwolić na nowy dom, dwie sypialnie, jedną łazienkę, podwórko wystarczająco duże, aby zbudować garaż. Zaczynają od nowa, tym razem bez wojny.
Okolica wypełnia się pracującymi mężami i pozostającymi w domu żonami, którzy mają czas na nawiązywanie przyjaźni przy porannej kawie i grę w tenisa w lokalnym parku.
Przyszłość wygląda dobrze. Ale wojny trwają, nie TA wojna, ale ta w Korei, potem w Wietnamie, a następnie na Bliskim Wschodzie.
Kiedy pierwsi osadnicy wyprowadzają się, ich stare domy wypełniają się nowymi rodzinami weteranów, które cieszą się, że mają szansę zacząć od nowa. Eleanor, biała, poznaje swoją nową sąsiadkę, Patsy, czarną, przez przerwę w dwudziestoletnim żywopłocie laurowym między ich domami, zasadzonym przez męża Eleanor, kiedy po raz pierwszy się wprowadzili. Różne wojny, różne kolory, różny wiek, podobne zmagania.
Ich życia splatają się ze sobą, tak samo jak gałęzie żywopłotu między nimi. Wypijają kawę, przycinają żywopłot, nawiązują przyjaźń, która otwiera drogę do nadziei i zaufania między dwiema kobietami. Razem uczą się radzić sobie z pechowymi rozdaniami: mężami z wojennymi bliznami, upośledzonymi dziećmi, niepewną przyszłością.
Czy kiedy dojdzie do tragedii, znajdą ukojenie w świadomości, że są siostrami połączonymi więzami krwi?
