Resin: Poems
W wierszach o cichej sile Geri Doran ukazuje kruchość ludzkich więzi i nieredukowalny fakt żałoby. Od wspólnotowych rozłamów w Czeczenii i Rwandzie po osobiste dyslokacje, które towarzyszą wielkiej stracie, Resin waży kruchość z odpowiedzialnością, szkody z pragnieniami serca. Dla poety pożar fabryki w Portland pod koniec XIX wieku staje się narzędziem precyzyjnego poznania: Fazy drewna są środkiem / martwego liczenia: spal to, co zostało zbudowane / i zmierz swoje przejście / przez to, co zostało utracone. Nawet w tak banalnej czynności jak sadzenie ziemniaków, pewne, skrupulatne i starannie skalibrowane linie Dorana ujawniają intensywność naszych tęsknot: To, co przenosiło nas z roku na rok, to plony: / ziemniaki do środka, ziemniaki na zewnątrz, jak wiosłowanie. Zróżnicowany, namiętny, intuicyjny i poważny głos w Resin opowiada o tym, jak świat przyrody, zarówno w swojej dzikości, jak i regularności, wyraża i pośredniczy w ludzkiej tęsknocie. Weszłaś we mnie jak migrena, odeszłaś.
Jak migrena, prywatna pustka.
Ciemność na zewnątrz jest wielka i dzika.
Niebieskie śliwki spadające ze starego drzewa.
Żądanie, byśmy wierzyli w dzikość.
Upadek. O co chodzi z pamięcią,.
Wyschnięta i cierpka. Jak w tym słodkim.
Pokłosie wszystkiego, co umysł.
Powinien zdecydować się na śliwki (niebieskie śliwki)
Jest jedną z tajemnic. Że Bóg.
I moje rolety powinny spiskować.
Aby załamać światło i wyglądać jak śliwki.
Na wolności nic.
-- od Blue Plums.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)