Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Poezja.
Kontemplacyjne i niespokojne wiersze EPISTLE, OSPREY śledzą tajemnice spotkania, wędrówki, zakorzenienia, ludzkiej relacji z naturą i naszego niepewnego miejsca w zaskakującym świecie - tutaj, gdzie „orzeł wznosi się ze swoją złamaną ucztą”. W swoim trzecim zbiorze Geri Doran kontynuuje poszukiwania spokojniejszego wiersza w bardziej naturalnej formie.
Wiersze te, na przekór natychmiastowości niespokojnych czasów, zachowują wiarę w to, że długie rozmyślania, samotność, powściągliwość i zanurzenie w świecie, który został nam dany (a nie stworzony przez nas), są sposobem na namiętne, a nawet radykalne oddanie. A jednak co się dzieje, gdy poetka zaczyna wątpić w swoją wyjątkową zależność od poezji? Kiedy jedynym sposobem mówienia jest język, który może zniknąć? Modalne, elastyczne, dźwięczne - linie i tony tych medytacyjnych tekstów śledzą jedną drogę wstecz.
