Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Oryginalny tytuł:
Living In The World As If It Were Home
Zawartość książki:
"Living In The World As If It Were Home" to niezwykły zbiór medytacji jednego z najlepszych kanadyjskich poetów - prawdziwie niezbędny tekst dla studentów myśli ezoterycznej, historii naturalnej i poezji ekologicznej. W tych esejach Lilburn dzieli się swoim przekonaniem, że pragnienie świata, w którym żyjemy, może doprowadzić nas do stanu bycia, który nazywa "chtoniczną jaźnią" - stanem, który zmierza w kierunku rozwiązania naszego oddzielenia od świata przyrody i jego z natury tajemniczych mieszkańców. Opublikowany po raz pierwszy w 1999 roku, ten prekursorski tekst stanowi istotny filozoficzny wkład we współczesną debatę na temat "rewildingu".
Świadomość przechodzi przez most lądowy spojrzenia jelenia do świata rzeczy. To jest wiedza. Smakuje smutkiem i ogromnym apetytem. Ich spojrzenie wydaje się być darem; czuję się bardziej znaczący, mniej przepraszający jako fizyczna rzecz z powodu bycia widzianym. Wymieniane spojrzenie trwa w ciemności budynku. Nie ma tu żadnej intencji, nic z baśni czy hagiografii, zwierzęta leżące z samotnymi, zwierzęta niosące wiadomości, zwoje schwytane w rozpadliny ich kopyt. Jest tylko dzikie widzenie, którego odczucie jest niewyobrażalne: Jestem widziany na wylot (co do tego nie ma wątpliwości), ale nie potrafię powiedzieć, jak jestem widziany. Podróżując wstecz przez przewodnika tego spojrzenia, coś ze mnie, skos, którego nigdy bym się nie domyślił, wkracza do nich. Ich spojrzenie jest szczególne, niewyrażalne, tak wysokie, że przyciąga mity. Nic dziwnego, że niektórzy mówią, że ciemność lasu jest bogiem".
Lilburn, który spędził kilka lat jako jezuita, bada rzadką ścieżkę wczesnego mistycyzmu chrześcijańskiego znaną jako teologia apofatyczna - "negatywną drogę"; dzieląc się swoim przekonaniem, że droga używana do osiągnięcia boskości może być również wykorzystana do stworzenia prawdziwej relacji z naturą, która jest nie mniej boska niż wszystko, do czego nawiązują teksty teologiczne. Zależy mu na kultywowaniu "erosa" i poddaniu się nieustannej tęsknocie; to właśnie ta tęsknota może usunąć nasze antropocentryczne przekonania i przybliżyć nas do świata, od którego się oderwaliśmy.
Cicha ścieżka, ścieżka etykiety, ścieżka "widzenia"; krajobraz południowej rzeki Saskatchewan staje się mrowiąco żywy, jego różne historie stają się obecne, jego mieszkańcy - jelenie, kojoty, topole, rzeka - są tajemniczy; odległy, ale oferujący przebłyski poprzez swoje wyjątkowe doskonałości w kierunku drogi do domu; w kierunku naszego własnego zagubionego miejsca w kosmosie.
Poddanie się tej nowej drodze, stanie się uczniem jelenia, ziemi, porostów, ostatecznie zmienia nasze postrzeganie, ożywiając je, usuwając to, co obce, tak że pozostaje nam ubóstwo prawdziwego "widzenia", niekończąca się tęsknota i nieustanne pragnienie, które może przywrócić nam prawdziwą relację z otaczającym nas światem, światem, do którego pragniemy powrócić jako do domu.
