Ocena:
Książka jest dobrze napisana i zapewnia dogłębną eksplorację chrześcijańskiego niestosowania przemocy i anarchizmu, co czyni ją znaczącym wkładem w dyskusje na temat sprawiedliwości społecznej. Niektórzy czytelnicy mieli jednak problemy z fizycznym stanem egzemplarzy i brakowało niektórych obiecanych dyskusji.
Zalety:Dobrze napisana, wyraża prawdziwą naturę chrześcijańskiego niestosowania przemocy, dobra fabuła, cenne wprowadzenie do chrześcijańskiego anarchizmu, omówione znaczące postacie (np. Dorothy Day, bracia Berrigan), nieoczekiwane włączenie analizy Malcolma X.
Wady:Niektóre egzemplarze mogą być w złym stanie z podkreśleniami, brakuje szczegółowej dyskusji na temat Eberharda Arnolda, mimo że jest ona wspomniana na tylnej okładce, przez niektórych czytelników uważana za zbyt krótką.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Living on Hope While Living in Babylon: The Christian Anarchists of the Twentieth Century
Chociaż chrześcijaństwo dobiegło końca, wydaje się, że stare nawyki umierają mocno. Jezus nie obiecał swoim naśladowcom ani bezpieczeństwa, ani dobrobytu, ale raczej to, że ci, którzy przyjdą po nim, powinni spodziewać się prześladowań.
Chrześcijańskie uczniostwo i plemienny nacjonalizm, pomimo prawnego rozdziału kościoła od państwa, są jednak nadal dokooptowywane do państwowego projektu dobrobytu i bezpieczeństwa. Ta kooptacja utrudniła Kościołowi uznanie swojego zadania bycia proroczym świadkiem zarówno dla państwa, jak i przeciwko niemu. To, że tylko niewielka grupa chrześcijan daje świadectwo przeciwko takiemu dostosowaniu chrześcijańskiej praktyki, jest niepokojące; a jednak rodzi nadzieję.
W książce Living on Hope While Living in Babylon, Tripp York analizuje kilku dwudziestowiecznych chrześcijan, którzy żyli takim świadectwem, w tym braci Berrigan, Dorothy Day i Eberharda Arnolda. Świadkowie ci mogą być postrzegani jako anarchiczni w tym sensie, że ich lojalność wobec Chrystusa podważa pseudo-soteriologiczny mit stosowany przez państwo.
Chociaż chrześcijanie ci zostali nazwani pielgrzymami, rewolucjonistami, nomadami, wywrotowcami, agitatorami, a teraz anarchistami, są oni przede wszystkim poszukiwaczami pokoju w mieście, których głównym pragnieniem jest, aby ci, którzy należą do doczesnych miast, mogli uczestniczyć w wiecznym mieście - mieście Boga. Analizując ich idee i działania, niniejsza książka będzie próbą zrozumienia, w jaki sposób polityka kościoła - polityka apokaliptyczna - jest niezbędna, aby kościół mógł zrozumieć swoją misję jako nosiciela ewangelii.
