Życie w listach: Nowa kolekcja zredagowana i opatrzona przypisami przez Matthew J. Bruccoli'ego

Opinie czytelników

Ta kolekcja listów F. Scotta Fitzgeralda oferuje głęboki i osobisty wgląd w jego życie, relacje i zmagania. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają piękno i głębię listów, inni wyrażają pragnienie większej liczby listów do Zeldy i lepszego kontekstu dotyczącego korespondentów.

Pięknie napisany, wnikliwy w osobowość Fitzgeralda, prezentuje głęboką eksplorację jego życia i relacji, dobrze zorganizowany, zawiera wcześniej niewidziane listy i jest cennym źródłem dla fanów i badaczy.

Brakuje listów do i od Zeldy, nie zapewnia wystarczającego kontekstu na temat korespondentów, a niektórzy czytelnicy uznali niektóre sekcje za mniej interesujące, szczególnie te skupione na jego korespondencji redakcyjnej.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Life in Letters: A New Collection Edited and Annotated by Matthew J. Bruccoli

Zawartość książki:

Tętniący życiem autoportret artysty, którego twórczość była jego życiem.

W tej nowej kolekcji listów F. Scotta Fitzgeralda, zredagowanej przez czołowego badacza i biografa Fitzgeralda Matthew J. Bruccoli, widzimy poprzez jego własne słowa artystyczne i emocjonalne dojrzewanie jednego z najbardziej trwałych i eleganckich autorów Ameryki. A Life in Letters to najbardziej obszerny tom listów Fitzgeralda - wiele z nich pojawia się w druku po raz pierwszy. Pełen wybór i chronologiczny układ sprawiają, że zbiór ten jest najbliższy autobiografii, jaką Fitzgerald kiedykolwiek napisał.

Podczas gdy wielu czytelników zna legendarne życie towarzyskie Fitzgeralda w epoce jazzu i jego przyjaźnie z Ernestem Hemingwayem, Gertrudą Stein, Edmundem Wilsonem i innymi znanymi autorami, niewielu zdaje sobie sprawę z jego pism o swoim życiu i poglądach na pisanie. Listy do redaktora Maxwella Perkinsa ilustrują rozwój literackiej wrażliwości Fitzgeralda.

Te do jego przyjaciela i konkurenta Ernesta Hemingwaya ujawniają ich trudne relacje. Najbardziej przejmujące listy zostały napisane do jego żony, Zeldy, od czasu ich zalotów w Montgomery w Alabamie podczas I wojny światowej do jej długiej rekonwalescencji w sanatorium w pobliżu Asheville w Karolinie Północnej. Fitzgerald jest na przemian czuły i dumny w swoich listach do córki, Scottie, studiującej na wschodzie, podczas gdy on walczył w Hollywood.

Dla czytelników, którzy uważają Fitzgeralda przede wszystkim za ciężko pijącego playboya, dla którego pisanie nie wymagało wysiłku, te listy pokazują jego poważne, żmudne obawy związane z tworzeniem realistycznej, trwałej sztuki.