Życie kaznodziejskie

Opinie czytelników

Recenzje książki „The Preaching Life” autorstwa Barbary Brown Taylor podkreślają połączenie opowiadania historii i wglądu w życie kaznodziei. Wielu czytelników docenia wciągający styl pisania autorki i osobiste anegdoty, które stanowią oprawę dla jej teologicznych refleksji. Jednak niektórzy stwierdzili, że w książce brakuje konkretnych wskazówek dotyczących technik głoszenia kazań, skupiając się zamiast tego na szerszych tematach, co było rozczarowujące dla tych, którzy szukali praktycznych porad.

⬤ Wciągająca opowieść
⬤ głęboki wgląd w wiarę i życie
⬤ piękny styl pisania
⬤ zachęca do samoświadomości i refleksji
⬤ odpowiednia zarówno dla duchownych, jak i świeckich
⬤ służy jako inspiracja dla kaznodziejów
⬤ przyjemna i podnosząca na duchu
⬤ zawiera prowokujące do myślenia kazania.

⬤ Brak konkretnych praktycznych porad dotyczących głoszenia kazań
⬤ niektórzy czytelnicy uważali, że treść jest szeroka i niewystarczająco skoncentrowana na samym głoszeniu
⬤ nie zagłębia się głęboko w mechanikę przygotowywania kazań.

(na podstawie 60 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Preaching Life

Zawartość książki:

W swojej bestsellerowej autobiografii kaznodziejskiej Barbara Brown Taylor pisze o tym, jak została kaznodzieją ewangelii jako kapłan Kościoła Episkopalnego. W tym ciepłym i przejmującym zbiorze, Barbara Brown Taylor z humorem i mądrością zagłębia się w znaczenie chrześcijańskich symboli i historii - zarówno jej własnej, dorastającej na Środkowym Zachodzie i w Georgii, jak i Kościoła, od jego najwcześniejszych początków na Bliskim Wschodzie.

Taylor płynnie łączy refleksje na temat swojego powołania z długotrwałymi zmaganiami Kościoła, aby usłyszeć, odpowiedzieć i pozostać wiernym swojej misji świętej miłości. Bez wysiłku przechodzi od refleksji do homilii, kończąc tom trzynastoma kazaniami ilustrującymi odpowiedź na wezwanie. To bogate spotkanie wspomnień, teologii i kazań stanowi centrum pracy Taylor, łącząc w jednej książce początki i wizję jej niezwykłego życia kaznodziejskiego.

Ale jej głos nie jest sentymentalny.

Zamiast tego Taylor bada chrześcijańskie znaczenia i historie, aby słyszeć i mówić w teraźniejszości dla Boga. „Bóg dał nam dobrą nowinę w ludzkiej postaci i dał nam łaskę głoszenia jej” - pisze - ”ale częścią naszej straszliwej wolności jest wolność utraty głosu, zapomnienia, dokąd zmierzamy i dlaczego.

Chociaż ta wiedza nie wydaje mi się jeszcze prorocza, to powstrzymuje mnie przed traktowaniem zarówno mojej posługi, jak i posługi całego kościoła jako czegoś oczywistego”. Ta książka o powołaniu do głoszenia jest sama w sobie wezwaniem do przebudzenia się do aktywującej obecności Boga. „Ponieważ jestem kaznodzieją, widzę to oczami kaznodziei..., ale ponieważ jestem również ochrzczonym chrześcijaninem, piszę z tej perspektywy.

Tak czy inaczej, moje zadanie pozostaje takie samo: głosić dobrą nowinę o Bogu w Chrystusie i celebrować sakramenty Bożej obecności w świecie. Te dwa zadania są opisane tak samo jasno w przysięgach chrzcielnych, jak i w przysięgach święceń, które dają wszystkim chrześcijanom wspólne powołanie”. -z rozdziału pierwszego.