Zwierzęca radość: Księga śmiechu i reanimacji

Opinie czytelników

Książka spotkała się z mieszanym przyjęciem, a czytelnicy docenili jej unikalną mieszankę spostrzeżeń na temat śmiechu, psychoanalizy i doświadczeń rodzinnych. Podczas gdy niektórzy uznali ją za wnikliwą i przyjemną, inni skrytykowali ją za brak struktury i postrzeganą gonitwę.

⬤ Odważna i wnikliwa eksploracja głębokich tematów, łącząca psychoanalizę, poezję i historie rodzinne.
⬤ Humorystyczne i powiązane anegdoty, szczególnie dotyczące interakcji z dziećmi.
⬤ Stymulujące przemyślenia na temat autentyczności i zaangażowania odbiorców.
⬤ Wielu czytelników uznało ją za podnoszącą na duchu i chwaliło jej afirmujące życie cechy.

⬤ Brak silnej struktury, bez wyraźnych nagłówków rozdziałów i chaotyczny styl narracji.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że zbytnio odbiega od obiecanego tematu radości, skupiając się na niepowiązanych i często ciężkich tematach.
⬤ Kilku recenzentów opisało treść jako zbyt intelektualną i oderwaną od prawdziwej radości, co doprowadziło do rozczarowania.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Animal Joy: A Book of Laughter and Resuscitation

Zawartość książki:

Śmiech wyrywa nas z martwoty. Wybuch spontanicznego śmiechu jest erupcją nieświadomości, która, podobnie jak opór polityczny, poezja czy samoobjawienie, wyraża prowokacyjne, bezczelne dążenie do uwolnienia się od zewnętrznych ograniczeń.

Biorąc za punkt wyjścia odkrywczą zdolność śmiechu i zakorzenioną w doświadczeniu Nuar Alsadir jako poetki i psychoanalityka, Animal Joy stara się odzyskać uczucie życia i ucieleśnienia. Pisząc w poetyckim, asocjacyjnym stylu, łącząc to, co osobiste z tym, co teoretyczne, Alsadir waha się od swoich doświadczeń w szkole klaunów, uzależnienia od morfiny Anny Kareniny, niereudowskich zachowań Freuda, pośredników małżeńskich i pośredników wojennych do "Nie żartów", Abu Ghraib, negrofobii Fanona, pornografii, przesłuchań Bretta Kavanaugha, ścieżek śmiechu, problemu z przymiotnikami i tego, jak poezja może nas obudzić. W centrum książki znajduje się jednak relacja autorki z jej córkami, które wybuchają w tekście niczym nagły, niespodziewany śmiech.

Te interwencje - szczere, czułe i zawsze stanowiące wyzwanie dla pisarki i jej myślenia - są jak małe rewolucje, wyraźnie pokazujące niebezpieczeństwa odcięcia się od naszego Prawdziwego Ja i podpowiadające, w jaki sposób możemy zostać do niego wezwani. Odważny i nienasycony debiut prozatorski, Animal Joy to oda do spontaniczności i poczucia życia.