Ocena:
Książka „The Language Animal” autorstwa Charlesa Taylora to prowokująca do myślenia eksploracja ludzkiego języka, podkreślająca jego kluczową rolę w zrozumieniu świata. Chociaż jest ona uznawana za dogłębną i innowacyjną argumentację, niektórzy czytelnicy uważają, że przydałaby się jej redakcja i przejrzystość. Ogólnie rzecz biorąc, książka została wysoko oceniona za wgląd w językoznawstwo i filozofię.
Zalety:⬤ Wnikliwe badanie roli języka w ludzkim zrozumieniu.
⬤ Dobrze zbadane i dobrze sformułowane argumenty.
⬤ Oferuje holistyczne spojrzenie na język, odmienne od teorii głównego nurtu.
⬤ Polecana dla badaczy społecznych i naukowców zainteresowanych językiem i znaczeniem.
⬤ Uznana za znaczącą pracę filozoficzną przyczyniającą się do dyskusji na temat wielokulturowości i sekularyzmu.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za wymagającą i złożoną, a jej fragmenty za pracę w toku.
⬤ Podział teorii językowych może wydawać się niektórym wątpliwy.
⬤ Brak jasności w niektórych sekcjach ze względu na obszerny dyskurs akademicki.
⬤ Może nie spodobać się zwykłym czytelnikom lub osobom bez silnego zaplecza w lingwistyce lub filozofii.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
The Language Animal: The Full Shape of the Human Linguistic Capacity
W swoich przełomowych pracach, począwszy od Sources of the Self, a skończywszy na A Secular Age, Charles Taylor pokazał, w jaki sposób tworzymy możliwe sposoby bycia, zarówno jako jednostki, jak i społeczeństwo. W swojej nowej książce, przedstawiającej dziesięciolecia myśli, pokazuje, że język znajduje się w centrum tego generatywnego procesu.
Przez wieki filozofowie byli podzieleni w kwestii natury języka. Ci z tradycji racjonalnego empiryzmu - Hobbes, Locke, Condillac i ich spadkobiercy - twierdzą, że język jest narzędziem, które istoty ludzkie rozwinęły w celu kodowania i przekazywania informacji. W The Language Animal Taylor wyjaśnia, że pogląd ten pomija kluczową rolę, jaką język odgrywa w kształtowaniu samej myśli, którą ma wyrażać. Język nie tylko opisuje; stanowi znaczenie i fundamentalnie kształtuje ludzkie doświadczenie. Ludzka zdolność językowa nie jest czymś, co posiadamy z natury. Najpierw uczymy się języka od innych, a po wprowadzeniu do wspólnej praktyki mowy, nasza indywidualna jaźń wyłania się z rozmowy.
Taylor rozszerza myślenie niemieckich romantyków Hamanna, Herdera i Humboldta na teorię holizmu językowego. Język jest intelektualny, ale jest również realizowany w artystycznych przedstawieniach, gestach, tonach głosu, metaforach oraz zmianach akcentu i postawy, które towarzyszą mowie. Ludzki język nie uznaje granic między umysłem a ciałem. Oświetlając pełnię możliwości „zwierzęcia językowego”, Taylor rzuca światło na kwestię tego, czym jest bycie człowiekiem.
