Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Understanding Wittgenstein, Understanding Modernism
W ostatnim półwieczu znaczenie Ludwiga Wittgensteina poza filozofią analityczną, filozofią kontynentalną, kulturoznawstwem i sztuką zostało powszechnie uznane.
Tractatus Logico-Philosophicus Wittgensteina został opublikowany w 1922 roku - annus mirabilis modernizmu - obok Ulissesa Joyce'a, The Waste Land Eliota, The Garden Party Mansfielda i Jacob's Room Woolf. Pierwsza sztuka Bertolta Brechta, Drums in the Night, została wystawiona po raz pierwszy w 1922 roku, podobnie jak Antygona Jeana Cocteau, z oprawą Pabla Picassa i muzyką Arthura Honeggera. Na różne sposoby, wszystkie te modernistyczne punkty orientacyjne dotyczyły kryzysu reprezentacji i upadku wiecznych prawd metafizycznych i etycznych. Tractatus Wittgensteina można odczytywać jako definiowanie, wyrażanie i reagowanie na ten kryzys. W swojej późniejszej filozofii Wittgenstein przyjął nowatorską postawę filozoficzną, wrażliwą na zwykłe użycie języka, a także na niezauważone dogmaty, które mogą zdradzić. Jeśli istotą modernizmu jest autorefleksja i zwracanie uwagi na sposób, w jaki forma wyraża treść, to późniejsze idee Wittgensteina - zarówno w swojej fragmentarycznej formie, jak i „otwierającej uszy” treści - dostarczają jej najbardziej precyzyjnie.
Understanding Wittgenstein, Understanding Modernism pokazuje, że prace Wittgensteina, zarówno wczesne, jak i późne, są ściśle powiązane z modernistycznym Geist, który dominował za jego życia. Błędem byłoby jednak twierdzić, że Wittgenstein był modernistą tout court. W przypadku Wittgensteina, podobnie jak w przypadku sztuki modernistycznej, zrozumienia nie uzyskuje się za pomocą tak prostych stwierdzeń. Potrzeba czasu, wahań, różnorodnych artykulacji, odrzucenia kuszących rozwiązań, a może nawet poczucia porażki. Taka właśnie wizja powiązań między Wittgensteinem a modernizmem przyświeca niniejszemu tomowi.
