The Poverty of Ethics
Dlaczego lewica powinna odzyskać etykę i moralność dla siebie
The Poverty of Ethics stawia na głowie zwykłą dychotomię moralno-polityczną. Argumentuje, że zasady moralne w rzeczywistości nie leżą u podstaw decyzji politycznych ani nie stanowią o nich podstawy. To raczej konceptualny prymat dyskursu politycznego ratuje etykę przed jej ubóstwem.
Nasze przekonania etyczne otrzymują swoją treść z narracji historycznych, analiz politycznych, faktów empirycznych, modeli literacko-edukacyjnych, działalności politycznej i osobistego doświadczenia. Jednak moralność zasadniczo nie pozostawia miejsca na względność: nie każdy etos zasługuje na miano "moralnego".
Dlatego też książka argumentuje dalej, że to lewicowy etos, tak jak ewoluował przez lata, stanowi podstawę etyki: moralność jest lewicowa! Wyjaśnienie i uzasadnienie tego pozornie dziwnego stwierdzenia jest głównym celem niniejszego eseju.
Odwołując się do filozoficznych idei dotyczących istoty języka, znaczenia, zrozumienia i perswazji, książka ta analizuje system pojęć i postaw informujących o naszym powszechnym poglądzie na związek między tym, co moralne, a tym, co polityczne. Argumentuje, że tradycyjna koncepcja moralności jest zbyt wąska, aby stanowić podstawę myśli politycznej i działań politycznych.
Jego starannie rozwinięty argument stwierdza, że żadne z obecnych filozoficznych ujęć moralności nie może być przełożone na warunki woli politycznej, a tym bardziej na bezpośrednie działania polityczne. Będąc zbyt ogólnymi i elastycznymi, ani abstrakcyjne zasady moralne, ani etyczno-estetyczna wrażliwość, ani etyczne żądanie emanujące z Innego, nie mogą spełnić tych zadań. Zamiast tego fałszywy prymat etyki nad polityką i nieskończona elastyczność pustego dyskursu moralnego są często mobilizowane do prania krzywd i delegitymizowania radykalnej lewicowej polityki.
Gratyfikacja moralnej wyższości staje się narzędziem odpolitycznienia, a tym samym potężnym instrumentem politycznym w rękach tych, którzy chcą wzmocnić istniejący porządek.
