Zoologia

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 10 głosach.

Oryginalny tytuł:

Zoology

Zawartość książki:

„Zoologia” to dziewiąty zbiór Gillian Clarke dla Carcanet, nominowany do nagrody Laurel Prize for Ecopoetry 2020, po »Lodzie«, który znalazł się na liście T.S. Eliota.

Zbiór otwiera spojrzenie zająca, którego „bicie serca zatrzymuje się na skraju trawnika”, zatrzymując nas „na planecie swojego spojrzenia”. W tej milisekundzie wzajemnego zatrzymania, studnia wspomnień wciąga nas w walijski krajobraz dzieciństwa poetki: jej rodziców, zagrożenie wojną, bogactwo natury doświadczane przez dziecko. W drugiej z sześciu części zbioru znajdujemy się w Muzeum Zoologicznym, którego okazy spoglądają na nas ze swoich gablot: chrząszcz tęczowy Snowdon, fritillary bagienne, tamaryna złocista.

„Czy będziemy tak piękni, gdy odejdziemy w ciszę za szkłem?”. W późniejszych rozdziałach poeta zaprasza nas do Hafod Y Llan, rezerwatu przyrody Snowdonian bogatego w alpejskie kwiaty i opuszczone szyby kopalniane, „gdzie ciemność leży na skraju pustki głębokiej jak katedry”. Clarke uchwycił pełny cykl pór roku na ziemi, jej hojność i trudy, od wiosennego jagnięcia „urodzonego jak ryba / parującego w świetle księżyca” do owcy niosącej swoje dziecko „w żałobnej łodzi swojego ciała”.

Wiersze te wykorzystują potężną, feministyczną empatię, która wykracza poza różnice gatunkowe do zrozumienia głębszego niż wiedza, czegoś podziemnego, biegnącego przez ziemię. Zoologię zamyka seria elegii dla przyjaciół, poetów i rówieśników, a także wiersze upamiętniające ofiary wojen i despotycznych reżimów. „Jak ptak skubiący / wrześniowy trawnik, / zbieram ich liście.

/ Tym właśnie jest cisza”. Potem nasz zając, ten „lot ścięgien i złota”, zostaje zauważony po raz ostatni: „srebrzysty wiatr przecinający pole, / dwoje uszu czujnych w szczelinie / potem odchodzi”.