Ocena:

Książka „Vanishing Voices: The Extinction of the World's Languages” porusza ważną kwestię wymierania języków, podkreślając związek między utratą języka a tożsamością kulturową, a także czynnikami ekologicznymi i ekonomicznymi. Czytelnicy doceniają głębię informacji i unikalne perspektywy autorów, ale niektórzy uważają, że prezentacja jest powtarzalna i obciążona komentarzami politycznymi.
Zalety:Szczegółowa analiza wymierania języków, interesujące przykłady i spostrzeżenia, dobrze zbadany kontekst historyczny, wciągający styl pisania, obejmuje powiązania między językiem a ekologią, zaangażowanie polityczne docenione przez niektórych czytelników.
Wady:Powtarzająca się treść, jawne komentarze polityczne mogą odwracać uwagę od głównego tematu, niektóre argumenty są uważane za słabe lub źle skonstruowane, brak skupienia, a dokonane porównania mogą nie trafić do wszystkich czytelników.
(na podstawie 19 opinii czytelników)
Vanishing Voices: The Extinction of the World's Languages
Niewiele osób wie, że prawie sto rdzennych języków używanych niegdyś na terenie dzisiejszej Kalifornii jest bliskich wyginięcia lub że większość z 250 języków aborygeńskich w Australii zniknęła. W rzeczywistości co najmniej połowa języków świata może wymrzeć w ciągu następnego stulecia.
Daniel Nettle i Suzanne Romaine twierdzą, że trend ten jest czymś więcej niż tylko niepokojącym. Wyraźnie wskazując na związek między przetrwaniem języków a kwestiami środowiskowymi, twierdzą, że wymieranie języków jest częścią szerszego obrazu niemal całkowitego załamania światowego ekosystemu. Autorzy twierdzą, że walka o zachowanie cennych zasobów środowiskowych - takich jak lasy deszczowe - nie może być oddzielona od walki o zachowanie różnorodnych kultur, a przyczyny śmierci języka, podobnie jak zniszczenia ekologiczne, leżą na przecięciu ekologii i polityki.
Oprócz obrony zagrożonych języków świata, autorzy oddają również hołd ostatnim mówcom ginących języków, takich jak Red Thundercloud, rdzenny Amerykanin z Karoliny Południowej; Ned Mandrell, wraz z którym język Manx odszedł w 1974 roku; i Arthur Bennett, Australijczyk, który był ostatnią osobą, która znała więcej niż kilka słów Mbabaram.
W naszych językach leży zgromadzona wiedza ludzkości. Rzeczywiście, każdy język jest unikalnym oknem na doświadczenie. Vanishing Voices to wezwanie do zachowania tego zasobu, zanim będzie za późno.