Znaki ręką z jurty wieczności

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Hand Signs from Eternity's Yurt

Zawartość książki:

W znakomitym nowym zbiorze Diane Raptosh, Hand Signs from Eternity's Yurt, znajdziemy sonety o rzadko spotykanej wizjonerskiej rozpiętości, lirycznej gęstości i ekspresyjnej sile, inspirowane pismami Mary Midgely, filozofki tak bardzo pomijanej, choć otrzymującej tu współczesny adres w medytacyjnym sercu i polis politycznej wyobraźni. Taka twórczość, zrodzona ze spekulatywnego głodu, czci, sumienia i obywatelskiego niepokoju, bada "wiek odosobnienia", w którym granice ustalonej formy odzwierciedlają pokoje, w których żyjemy, piszemy, mówimy, świadomi, że naszych prywatności nie da się oddzielić od świata w ogóle. Choć sonety przyznają się tu do figuratywnego pokrewieństwa z wykluczającymi przestrzeniami, robią to choćby po to, by otworzyć swoje okna na groźbę takich wykluczeń. Swoją skalą, precyzją i ogromnym rezonansem starają się zintensyfikować naszą uwagę na szczegóły i to, co w związku z tym musimy stracić, opłakiwać, chwalić, czcić w złożoności człowieka i jego marginesów. To są piosenki, tak aktualne w swojej przenikliwości, które uczą nas "najwolniej debiutującego / stanu ryzyka". Fenomenalna książka.

-Bruce Bond,.

Autor Patmos.

W ponad 21 sonetach sprowokowanych cytatami zaczerpniętymi z twórczości brytyjskiej filozofki Mary Midgley, już od pierwszych słów wiadomo, na czym zależy Diane Raptosh: "I prize what praise phrases" to jej sztandarowa deklaracja, że dźwięk jest królową w tym królestwie. To, co następuje, to seria pomysłowo zapakowanych elektrowni dźwiękowych znaczeń, wierszy, które dają tyle samo momentów aha, co momentów ooh w ich skondensowanym i zintensyfikowanym zaangażowaniu w wielkie pytania. Czy wyczuwasz ukryty woluntaryzm trąbek w tematach świadomego oporu i rewolucyjnego współczucia? Z całą pewnością tak.

-Karen Donovan,.

Autorka Planet Parable w ramach wieloautorskiego tomu Trio.

W swoim wspaniałym nowym zbiorze, Hand Signs from Eternity's Yurt, Diane Raptosh rozszerza "świadome ponowne połączenie uczucia / z myślą", które sprawia, że cała jej praca jest tak potężna. Tutaj, ze słowami filozofki Mary Midgley jako prowokacjami dla każdego wiersza, Raptosh przeciwstawia się "strukturom, które wabią (ludzi) / do okrucieństwa", nie z okrucieństwem w zamian, ale z darem, "wierszami / oskubanych tonów", którymi można się delektować, gdy je wyrywa, i słyszeć rezonujące długo później.

-H. L. Hix,.

Autor książki The Death of H. L. Hix.