Zmierzch jaźni: upadek jednostki w późnym kapitalizmie

Opinie czytelników

Książka przedstawia argument o upadku indywidualnej autonomii w kontekście późnego kapitalizmu, podkreślając negatywny wpływ internetu i mediów społecznościowych. Recenzent podważa jednak założenia i pomysły autora, kwestionując jasność argumentów i uzasadnienie pojęcia „lepszych czasów”.

Autor jest kompetentny i dobrze zorientowany w teorii.

Założeniom brakuje jasności i głębi, szczególnie w odniesieniu do kontekstu historycznego i sugerowanych rozwiązań. Argument wydaje się oczywisty i może nadmiernie upraszczać złożone kwestie.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Twilight of the Self: The Decline of the Individual in Late Capitalism

Zawartość książki:

W tej nowej pracy teoretyk polityki Michael J. Thompson argumentuje, że współczesne społeczeństwa są świadkami upadku jednego z podstawowych elementów nowoczesności: autonomicznego "ja".

Thompson twierdzi, że jednostka nie jest jedynie iluzją oświecenia, lecz stanowi cechę charakterystyczną projektu budowy nowoczesnej demokratycznej kultury i polityki. Jedną z głównych przyczyn jej upadku w ostatnich dziesięcioleciach było pojawienie się tego, co nazywa "cybernetycznym społeczeństwem", spójną totalizacją logiki społecznej instytucjonalnych sfer gospodarki, kultury i polityki. Logika ta była stopniowo definiowana przez imperatywy wzrostu gospodarczego i techniczno-administracyjnego zarządzania pracą i konsumpcją, rutynizując wzorce życia, praktyki i świadomość w całej kulturze.

Rozwijając się w wyniku neoliberalnej transformacji gospodarki i społeczeństwa od lat 80. XX wieku, społeczeństwo cybernetyczne zmieniło sposób, w jaki jednostka jest artykułowana we współczesnym społeczeństwie.

Thompson bada różne patologie jaźni i świadomości, które wynikają z tej formy socjalizacji - takie jak hiperreifikacja, wyobcowane poznanie moralne, fałszywa świadomość i zwiędłe ego - na nowe sposoby, aby pokazać zakres deformacji współczesnej tożsamości. Tylko z solidniejszą, bardziej społecznie zakorzenioną koncepcją autonomii jako krytycznej sprawczości możemy zacząć rekonstruować zasady demokratycznej indywidualności i wspólnoty.