Zmęczona babcia z rosyjskim śniegiem

Opinie czytelników

Książka „Bedraggling Grandma with Russian Snow” to zręcznie skonstruowana i pełna humoru powieść, która bawi się konwencjami policyjnego gatunku proceduralnego. Przedstawia absurdalne sytuacje w rzeczowym tonie, wplatając w narrację inteligencję i dowcip. Czytelnicy doceniają jej szybkie tempo, komizm i wyjątkową postać pluszowego osiołka wśród śmiesznych detektywistycznych wybryków.

Szybkie tempo, zabawny, inteligentny i absurdalnie humorystyczny. Dobrze skonstruowana narracja, która umiejętnie krytykuje policyjny gatunek proceduralny. Angażujące postacie i zapadające w pamięć sceny. Pięknie napisany, z momentami czułości obok komedii.

Absurdalność i unikalny styl opowiadania mogą nie przypaść do gustu wszystkim czytelnikom. Niektórzy mogą uznać to podejście za niekonwencjonalne lub wymagające, jeśli wolą tradycyjne narracje.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Bedraggling Grandma with Russian Snow

Zawartość książki:

Bedraggling Grandma with Russian Snow to jedna z najzabawniejszych powieści, jakie można przeczytać, co szczególnie docenią ci, którzy mają przewrotną naturę miłośnika Becketta lub zetknęli się z książkami Davida Vardemana. Jasne, kobieta została zamordowana, a naocznym świadkiem jest gadający, myślący, czytający wypchany osioł, ale nie jest to całkowicie absurdalne, ponieważ sugeruje wiele ludzkich prawd, jak krótkie elektryczne cięcie przez Wittgensteina, który odgrywa rolę w powieści, która zaczyna się od czystego absurdu, a kończy bardziej wzniosłym absurdem, ty dziwny i kartezjański ludzki czytelniku.

Jest to książka, którą można przeczytać za jednym posiedzeniem, ale także książka, którą przeczytasz co najmniej trzy razy, jeśli przeczytasz ją za jednym razem. Być może powinieneś przeczytać ją na stojąco. Stojąc i pochylając się? Cóż, pozwoliłoby to na zginanie nóg, tak. Ale czy twoja koncentracja nie jest ostrzejsza, gdy siedzisz? I chociaż nogi mniej się rozciągają, to czy kompromis między mniejszym rozciąganiem jest wart tego, że odpoczywają, nie podpierając ciała? Co jest lepsze dla głowy? Siedzenie, ponieważ można oprzeć twarz w dłoniach? Czy na stojąco, co pozwala na lepsze rozciągnięcie pleców i głowy? Co jeśli ktoś wejdzie do pokoju? Dlaczego? Czy zamierzał przerwać ci czytanie Bedraggling Grandma with Russian Snow? Jeśli nie, to dlaczego przerwał ci czytanie Bedraggling Grandma with Russian Snow? Bo rzeczywiście przerwali ci czytanie Bedraggling Grandma with Russian Snow. Czy czuliby się mniej swobodnie, gdybyś stał? Czy siedzenie zachęca do przerywania?

Są to pytania, które zadasz sobie dopiero wtedy, gdy zdasz sobie sprawę, że zostałeś podstępnie nauczony myślenia przez portugalskiego mistrza humoru, filozofii i wyobraźni, João Reisa.

„Przepraszam, że odchodzę od głównej sprawy, drodzy panowie, ale jak wiecie, każdy szczegół może mieć znaczenie, życie i zdarzenia są idealną kulą, bez kątów i bez końca, jesteście detektywami i z pewnością rozumiecie, dlaczego nie mogę zostawić wszystkich łączących kropek, przewodów, kabli i nici leżących tam nietkniętych, niewidocznych i niesłyszanych”.