Zgłębić sedno: tom II arcyabsurdalny

Opinie czytelników

Recenzje książki Robina Bloora „To Fathom the Gist: The Arch” podkreślają szereg punktów widzenia na jej znaczenie i skuteczność w zrozumieniu nauk Gurdżijewa. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają dogłębną analizę i jasność, jaką zapewnia Bloor, inni krytykują go za próbę samodzielnego kontynuowania i twierdzą, że psuje oryginalny tekst.

Książka jest chwalona za kompleksowe badania i wnikliwy komentarz do pracy Gurdżijewa. Czytelnicy uważają, że ożywia ona ich zrozumienie „Opowieści Belzebuba” i doceniają techniki, które Bloor prezentuje w celu głębszego zrozumienia. Książka jest dobrze napisana i przystępna, atrakcyjna zarówno dla poważnych studentów, jak i nowicjuszy w naukach Gurdżijewa.

Niektórzy recenzenci uważają, że książka nie powinna być oznaczana jako kontynuacja, argumentując, że podważa to oryginalny tekst. Krytykuje się ją za nadmierne wyjaśnianie i karmienie łyżeczką, co odciąga uwagę od oryginalnych pism Gurdżijewa. Kilku recenzentów wyraża frustrację tym podejściem i sugeruje czytelnikom, by zamiast tego sięgnęli bezpośrednio po „Opowieści Belzebuba”.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

To Fathom the Gist: Volume II the Arch-Absurd

Zawartość książki:

Drugi tom To Fathom the Gist dogłębnie analizuje, w jaki sposób Gurdżijew napisał Opowieści Belzebuba dla wnuka i omawia trzy sposoby czytania książki w świetle tego, jak została napisana.

Zapewnia użyteczne spojrzenie na książkę, badając rękopis z 1931 roku (najwcześniejsze wydanie Opowieści) i porównując go z ostateczną wersją Gurdżijewa. Analizuje również dogłębnie rewizję Opowieści z 1992 roku.

Wreszcie, niniejszy tom bada twierdzenie Arcyabsurdalnego Belzebuba, że nasze Słońce ani nie świeci, ani nie grzeje.