Ocena:
Książka przedstawia szczegółową analizę The Who i ich wpływu na kulturę, oferując zarówno obszerny kontekst historyczny, jak i osobiste anegdoty. Chociaż zawiera wiele spostrzeżeń, niektórzy czytelnicy uważają, że jest gęsta i brakuje jej skupienia, przyćmiewając wkład zespołu swoim akademickim stylem.
Zalety:⬤ Zawiera bogaty kontekst historyczny i tło dotyczące The Who i ich epoki.
⬤ Zawiera archiwalne recenzje i historie, które dodają głębi zagorzałym fanom.
⬤ Oferuje nowe spostrzeżenia i szczegóły, nawet dla tych zaznajomionych z historią The Who.
⬤ Dobrze zbadana z perspektywą akademicką, która zachęca do zrozumienia znaczenia zespołu.
⬤ Napisana jest w sposób gęsty, nieprzejrzysty i czasami pretensjonalny, co czyni ją mniej przystępną.
⬤ Skupia się bardziej na krytykach i teoriach niż na muzyce The Who i osobistych narracjach.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za powtarzalną i pozbawioną interesujących treści.
⬤ Nie jest to prosta biografia, co może rozczarować tych, którzy szukają tradycyjnej narracji.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
A Band with Built-In Hate: The Who from Pop Art to Punk
"Najlepsza książka o The Who. Stanfield rozumie, że zostali zbudowani całkowicie wokół opozycji - nie chcieli być The Beatles ani The Stones; przez większość czasu nie chcieli nawet być The Who. Sprytnie przedstawia argumenty przemawiające za tym, że szczyt Who był transgresywny... najbliższy pop-artowi, jaki brytyjska muzyka kiedykolwiek wyprodukowała” - Bob Stanley, autor Yeah Yeah Yeahs: The Story of Modern Pop.
"Z imponującą elokwencją, A Band with Built-In Hate sytuuje najbardziej niestabilną i zapalczywą brytyjską grupę lat 60. w sercu dzikiego wiru popu..... Stanfield błyskotliwie zagłębia się w transgresje The Who, ich przekształcenie muzyki pop w art-rock i proto-punk. Widzi na wiele kilometrów.” - Barney Hoskyns, autor Major Dudes: A Steely Dan Companion i twórca Rock's Backpages.
„Nasza muzyka ma wbudowaną nienawiść.” - Pete Townshend, współzałożyciel The Who.
Ta książka to biografia The Who niepodobna do żadnej innej. Od ich powstania jako Detours w połowie lat sześćdziesiątych, do późnych lat siedemdziesiątych, po Quadrophenia, The Who są przedstawiani przez pryzmat pop-artu i radykalnego zrównania kultury wysokiej i niskiej, które przyniosła - dramat, który był świadomie i agresywnie wykonywany przez zespół. Peter Stanfield wytycza ścieżkę przez brytyjską rewolucję popową, jej postawę i styl, tak jak została ona w wyjątkowy sposób ucieleśniona przez zespół: najpierw pod mentoringiem arcy-moda Petera Meadena, gdy uczyli się swojego fachu w pubach i salach podmiejskiego Londynu; a następnie z Kitem Lambertem i Chrisem Stampem, dwoma aspirującymi filmowcami, w samym centrum wydarzeń w Soho. Kierując się obawami współczesnych komentatorów - wśród nich George'a Melly'ego, Lawrence'a Allowaya i, co najważniejsze, Nika Cohna - Stanfield opowiada historię zespołu napędzanego wściekłością i o tym, co się stało, gdy Pete Townshend, Roger Daltrey, Keith Moon i John Entwistle przenieśli się z zaplecza scenicznego na międzynarodowe areny, od wybuchowych 45-ek do rozbudowanych albumów koncepcyjnych. Przede wszystkim opowiada o tym, jak The Who stawili czoła utraconej młodości, która odbiła się echem w punku.
