
Sindrome Di Guillain Barre
Od czasu pierwszego opisu w 1916 roku, spektrum zespołu Guillaina-Barr (GBS) rozszerzyło się i jest obecnie używane do określenia szeregu ostrych neuropatii autoimmunologicznych o różnych fenotypach klinicznych.
Jego spektrum jest zdominowane przez klasyczny fenotyp, charakteryzujący się wiotką paraplegią lub tetraplegią o przeważnie narastającym przebiegu. W tej książce przedstawiliśmy w uproszczony sposób podstawy neurofizjologii stosowane w klinice, patofizjologię GBS oraz udział elektroneuromiogramu w przypadkach klinicznego podejrzenia GBS.