Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Tanera Akçama przedstawia dobrze zbadaną analizę ludobójstwa Ormian, podkreślając złożony kontekst historyczny, systematyczny charakter popełnionych okrucieństw oraz wyzwania stawiane przez turecki negacjonizm i nieprzejednaną postawę Ormian. Praca Akçama ma na celu zapewnienie jasności i prawdy na temat mocno dyskutowanego i wrażliwego tematu, przyczyniając się do dyskursu na temat konfrontacji z przeszłością.
Zalety:⬤ Dokładne i dobrze udokumentowane badania nad ludobójstwem Ormian.
⬤ Wykorzystuje wcześniej niedostępne dokumenty z tureckich archiwów na poparcie swoich twierdzeń.
⬤ Oferuje krytyczne spojrzenie na turecki nacjonalizm i negacjonizm.
⬤ Angażuje się w szersze tematy bigoterii i odpowiedzialności historycznej.
⬤ Napisana przystępnym językiem dla szerokiego grona odbiorców.
⬤ Uznana za ważny wkład w studia nad ludobójstwem.
Wady:⬤ Krytyka obiektywizmu autora, niektórzy recenzenci zarzucają mu stronniczość i selektywne pozyskiwanie źródeł.
⬤ Oskarżenia, że praca Akçama służy propagandzie przeciwko Turkom.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że narracja nadmiernie upraszcza złożone wydarzenia historyczne i interakcje.
⬤ Krytycy twierdzą, że książce brakuje zrównoważonego punktu widzenia na działania różnych grup w tym okresie.
⬤ Kontrowersje wokół referencji i motywacji Akçama.
(na podstawie 25 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Young Turks' Crime Against Humanity: The Armenian Genocide and Ethnic Cleansing in the Ottoman Empire
Zawartość książki:
Przedstawiając nowe dowody z ponad 600 tajnych dokumentów osmańskich, książka ta pokazuje w bezprecedensowych szczegółach, że ludobójstwo Ormian i wypędzenie Greków z późnego Imperium Osmańskiego były wynikiem oficjalnych wysiłków zmierzających do pozbycia się chrześcijańskich poddanych. Przedstawiając te wcześniej niedostępne dokumenty wraz z kontekstem i analizą ekspertów, Taner Akcam w swojej najbardziej autorytatywnej pracy do tej pory zagłębia się w biurokratyczną machinę Turcji Osmańskiej, aby pokazać, w jaki sposób umierające imperium objęło ludobójstwo i czystki etniczne.
Chociaż deportacja i zabijanie Ormian zostało potępione na arenie międzynarodowej w 1915 roku jako "zbrodnia przeciwko ludzkości i cywilizacji", rząd osmański zainicjował politykę zaprzeczania, która jest nadal utrzymywana przez Republikę Turecką. Turecka "oficjalna historia" opiera się na dokumentach z osmańskich archiwów imperialnych, do których dostęp do niedawna był mocno ograniczony. To właśnie tego źródła używa teraz Akcam, aby obalić oficjalną narrację.
Przedstawione tu dokumenty świadczą o późnoosmańskiej polityce turkizacji, której celem była radykalna transformacja demograficzna Anatolii. W tym celu około jedna trzecia z 15 milionów mieszkańców Anatolii została wysiedlona, deportowana, wypędzona lub zmasakrowana, niszcząc różnorodność etniczno-religijną starożytnego skrzyżowania kultur Wschodu i Zachodu oraz torując drogę dla Republiki Tureckiej.
Odkrywając główne role odgrywane przez inżynierię demograficzną i asymilację w ludobójstwie Ormian, książka ta zasadniczo zmieni sposób rozumienia tej zbrodni i pokaże, że fizyczne zniszczenie nie jest jedynym aspektem procesu ludobójstwa.
