Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki „Runaway Slaves” podkreślają jej dogłębne badania i przekonujące informacje dotyczące realiów niewolnictwa i indywidualnego oporu. Wielu recenzentów uważa, że jest to cenne odniesienie do zrozumienia historycznego kontekstu zbiegłych niewolników. Niektórzy czytelnicy krytykują jednak powtarzalny charakter treści i uważają, że książce brakuje wciągającej fabuły lub głębszej analizy.
Zalety:⬤ Dobrze zorganizowana z jasnymi wyjaśnieniami
⬤ cenna jako punkt odniesienia
⬤ wyjątkowo zbadane źródła pierwotne
⬤ obnaża mity otaczające niewolnictwo
⬤ dostarcza przekonujących informacji, zwłaszcza dotyczących codziennego oporu
⬤ pouczająca dla genealogii
⬤ czytelna dla szczegółowego studium historycznego.
Wady:⬤ Treść może być zbędna i powtarzalna, co prowadzi do nużącej lektury
⬤ brakuje wciągającej fabuły
⬤ niektórzy czytelnicy uznali ją za mniej analityczną, a bardziej opisową
⬤ początkowe sekcje mogą być powolne ze względu na luki w źródłach pierwotnych.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Runaway Slaves: Rebels on the Plantation
Zawartość książki:
John Hope Franklin, czołowy amerykański historyk afroamerykański, przedstawia przełomową analizę oporu i ucieczki niewolników. Ta rozległa panorama życia na plantacjach przed wojną secesyjną ujawnia, że niewolnicy często buntowali się przeciwko swoim panom i uciekali z plantacji, kiedy tylko mogli.
Przez pokolenia ważne aspekty życia niewolników na plantacjach amerykańskiego Południa pozostawały owiane tajemnicą. Historycy uważali na przykład, że niewolnicy byli generalnie giętcy i pogodzeni ze swoją rolą ludzkiego przedmiotu, a przemoc rasowa na plantacji była aberracją. W tej precedensowej książce John Hope Franklin i Loren Schweninger pokazują, że wbrew powszechnemu przekonaniu znaczna liczba niewolników w rzeczywistości często buntowała się przeciwko swoim panom i walczyła o wolność. Badając bogactwo dokumentów, takich jak rejestry plantatorów, petycje do sądów hrabstw i legislatur stanowych oraz lokalne gazety, książka ta pokazuje, w jaki sposób niewolnicy stawiali opór, kiedy, gdzie i jak uciekali, dokąd uciekali, jak długo pozostawali w ukryciu i jak przetrwali z dala od plantacji. Co równie ważne, analizuje reakcje białej klasy posiadaczy niewolników, ujawniając, w jaki sposób podjęli oni znaczne wysiłki, aby zapobiec ucieczkom.
Wymierzali surowe kary i tworzyli patrole, aby polować na zbiegłych niewolników.
Odzwierciedlając całe życie przemyśleń naszego wiodącego autorytetu w dziedzinie historii Afroamerykanów, książka ta stanowi klucz do prawdziwego zrozumienia relacji między właścicielami niewolników a uciekinierami, którzy rzucili wyzwanie systemowi - oświetlając jak nigdy dotąd prawdziwą naturę "najbardziej osobliwej instytucji" Południa.
