Zasada lustra: Autobiografia neurochirurga

Opinie czytelników

Książka jest inspirującą autobiografią dr Constantino Amoresa, szczegółowo opisującą jego życie na Filipinach przed i po II wojnie światowej oraz jego drogę do zostania neurochirurgiem. Oferuje wgląd w jego wyzwania, determinację i szerszy obraz dziedziny medycyny, w szczególności neurochirurgii.

Książka opisywana jest jako potężna, motywująca i inspirująca. Zawiera wciągającą fabułę, silne wartości rodzinne i zapewnia osobisty wgląd w życie i zmagania autora. Wielu czytelników docenia przemyślane spostrzeżenia i refleksje na temat odwagi i życiowych wyborów.

Niektórzy czytelnicy uznali, że tekst jest zniekształcony, a cena książki zawyżona. Kilku wyraziło rozczarowanie, wskazując, że może ona nie spodobać się wszystkim odbiorcom.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Mirror Principle: A Neurosurgeon's Autobiography

Zawartość książki:

Moje życie zaczęło się w odległej wiosce rybackiej na maleńkiej wyspie na Pacyfiku. Mój dziadek był niepiśmiennym rybakiem, który wychował siedmioro dzieci.

Wszystkie korzystały z bezpłatnej edukacji podstawowej w barrio. Mój ojciec poszedł dalej, daleko poza lokalną szkołę podstawową w wiosce. Ostatecznie został profesorem na uniwersytecie w dużym mieście po drugiej stronie kanału.

Obciążony historią czterystu lat hiszpańskiej dominacji kolonialnej, która zdegradowała Filipińczyków do poddaństwa, przerażającymi latami japońskiej okupacji, zawirowaniami II wojny światowej, uprzedzeniami, uprzedzeniami i tabu społeczeństwa to mosty, które musiałem przekroczyć. Podobnie jak mój ojciec, skorzystałem z nowego stylu życia, jaki przyniosła amerykańska demokracja.

Kluczem była edukacja. Stawiłem czoła nowemu światu, świadomy swoich skromnych początków.

Wychodząc ze wsi, zastanawiałem się, czy będę pasował do miasta? Wychodząc z czterystu lat poddaństwa, które stworzyło mentalność zwątpienia w siebie, zastanawiałem się, czy jestem wystarczająco dobry, aby zostać lekarzem? Pochodząc z kraju trzeciego świata, martwiłem się, czy jestem wystarczająco dobry dla wielkiego świata? Jako zagraniczny absolwent medycyny w Stanach Zjednoczonych martwiłem się, czy zostanę zaakceptowany? Dzięki sile mojego wychowania i wierze we Wszechmogącego, wszystko, czego potrzebowałem, to napomnienie mojego dziadka, kiedy opuściłem wyspę na studia. Świat jest jak lustro - uśmiechasz się do niego, a ono odwzajemnia uśmiech.