Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Befriending the Beloved Disciple” autorstwa Adele Reinhartz bada trudne, a czasem niepokojące aspekty Ewangelii Jana, szczególnie w odniesieniu do jej portretu Żydów. Reinhartz przedstawia różne perspektywy zaangażowania się w tekst i zachęca do dialogu na temat jego etycznych implikacji. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że jej uprzedzenia wpływają na jej analizę, co skutkuje wąskim badaniem, które zaniedbuje szersze dyskusje na tematy Ewangelii.
Zalety:⬤ Zapewnia wrażliwe traktowanie Ewangelii Jana, odnosząc się do jej antysemickich interpretacji.
⬤ Oferuje wiele perspektyw czytania tekstu, zachęcając do krytycznego zaangażowania.
⬤ Modeluje etyczną krytykę trudnych fragmentów.
⬤ Stymuluje dialog między żydowskimi i chrześcijańskimi czytelnikami na temat implikacji tekstu.
⬤ Dobrze napisana i przyjemna lektura.
Wady:⬤ Niektórzy twierdzą, że stronniczość autora prowadzi do wąskiego skupienia się na tekście, odwracając uwagę od pełniejszej eksploracji Ewangelii.
⬤ Nadmierny nacisk na antysemityzm może przyćmić inne aspekty, takie jak nauki i cuda Jezusa.
⬤ Ograniczona dyskusja na temat kluczowych wydarzeń w samej Ewangelii.
⬤ Niektórzy mogą uznać ją za duchowo irytującą i niespełniającą oczekiwań chrześcijańskich odbiorców.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Befriending the Beloved Disciple
Zawartość książki:
Adele Reinhartz studiuje i naucza Ewangelii Jana od wielu lat.
Wcześniej zdecydowała się zignorować relację miłości i nienawiści, jaką ta książka wywołuje w niej, Żydówce, i schroniła się w "obiektywnym" podejściu historyczno-krytycznym. Na tym etapie jej relacja z Ewangelią była nie tyle przyjaźnią, co relacją biznesową.
Nie chcąc dłużej ignorować negatywnego wizerunku Żydów i judaizmu w tekście, ani wglądu w to, że jej własna żydowska tożsamość nieuchronnie odgrywa rolę w jej pracy jako egzegety, Reinhartz bada czwartą Ewangelię poprzez podejście znane jako "krytyka etyczna", które opiera się na metaforycznym pojęciu książki jako "przyjaciela" - nie "łatwego, niekwestionowanego towarzystwa", ale rodzaju szczerej relacji, w której rozważania etyczne są podejmowane, a nie unikane. W książce tak wielowarstwowej jak sama Ewangelia, Reinhartz angażuje się w 4 różne "odczytania" Czwartej Ewangelii: zgodne, odporne, współczujące i zaangażowane. Każde podejście postrzega Umiłowanego Ucznia inaczej: jako mentora, przeciwnika, kolegę i "innego".
W trakcie każdego z tych odczytań wyjaśnia trzy poziomy narracyjne, które przenikają Ewangelię: historyczny, kosmologiczny i eklezjologiczny. W tym ostatnim Reinhartz obszernie zajmuje się tak zwaną teorią wypędzenia, dominującą koncepcją naukową, zgodnie z którą społeczność Johannine, która obejmowała wierzących pochodzenia żydowskiego, pogańskiego i samarytańskiego, zaangażowała się w długotrwałe i gwałtowne kontrowersje z lokalną społecznością żydowską, których kulminacją było "traumatyczne wypędzenie z synagogi".
