Zapobieganie samobójstwom: Podręcznik dla pastorów, kapelanów i doradców duszpasterskich

Opinie czytelników

Książka „Zapobieganie samobójstwom” autorstwa Karen Mason jest bardzo chwalona za praktyczne wskazówki i integrację teologii i psychologii w poruszaniu delikatnego tematu samobójstw, szczególnie w kontekście wiary. Czytelnicy chwalą jej przejrzystość, łatwość czytania i bogactwo zawartych w niej badań empirycznych. Jest postrzegana jako nieocenione źródło informacji dla duchownych, doradców i wszystkich osób zaangażowanych w zapobieganie samobójstwom. Jednak niektóre recenzje wyrażają pragnienie, aby książka była bardziej zaktualizowana o najnowsze osiągnięcia w suicydologii.

Praktyczne i praktyczne porady, dobrze zbadane z empirycznym wsparciem, łatwe do odczytania, integrujące perspektywy teologiczne i psychologiczne, pomocne dla duchownych i doradców duszpasterskich, zawiera dyskusje na temat powszechnych mitów na temat samobójstwa, zapewnia historyczne i teologiczne konteksty, przydatne do osobistych i społecznych rozmów na temat samobójstwa.

Nieco przestarzała w odniesieniu do ostatnich zmian w dziedzinie suicydologii, nie może zastąpić potrzeby konkretnych kursów szkoleniowych, koncentruje się głównie na przywódcach religijnych, co może ograniczać szersze zastosowanie.

(na podstawie 19 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Preventing Suicide: A Handbook for Pastors, Chaplains and Pastoral Counselors

Zawartość książki:

⬤ 12. doroczna nagroda Zasoby Roku Outreach (Poradnictwo)

Jaka jest rola kościoła w zapobieganiu samobójstwom? Podczas gdy zapobieganie samobójstwom postrzegamy jako zadanie profesjonalnych terapeutów i lekarzy, kościół również może odegrać istotną rolę. Badania pokazują, że wiara religijna jest ważnym czynnikiem zmniejszającym ryzyko samobójstwa. Jednak wielu pastorów, kapelanów i doradców duszpasterskich czuje się przytłoczonych i nieprzygotowanych do zapobiegania samobójstwom.

W tym praktycznym podręczniku psycholog Karen Mason przygotowuje profesjonalistów do pracy z osobami o skłonnościach samobójczych. Integrując teologię i psychologię, pokazuje, w jaki sposób opiekunowie duszpasterscy mogą być agentami nadziei, ucząc znaczenia życia, monitorując osoby zagrożone i interweniując, gdy potrzebują pomocy.

Ponieważ przywódcy kościelni są często obecni w życiu ludzi w okresach kłopotów i kryzysów, mogą zapewnić pocieszenie w środku cierpienia i zaoferować wskazówki na przyszłość. Kiedy członkowie naszego kościoła zmagają się z ciemnością, ciemność nie musi ich pokonać.

Dowiedz się, jak ty i twój kościół możecie być proaktywni w opiece nad osobami zagrożonymi samookaleczeniem.