Ocena:

„Zamki krzyżowców i współczesne historie” Ronniego Ellenbluma oferuje nowe spojrzenie na architekturę i wzorce osadnictwa krzyżowców na Bliskim Wschodzie, podkreślając dialog kulturowy między Frankami a lokalnymi mieszkańcami oraz złożoność interakcji wojskowych. Chociaż książka zapewnia dogłębną analizę historiograficzną i rzuca wyzwanie nadmiernie uproszczonym narracjom, rodzi również pytania o uprzedzenia autora i wiarygodność jego wniosków.
Zalety:Książka przedstawia świeżą interpretację zamków krzyżowców, koncentrując się na ich roli jako produktów dialogu kulturowego, a nie zwykłych struktur obronnych. Oferuje cenny wgląd w historiografię badań nad krzyżowcami i znacząco przyczynia się do zrozumienia dynamicznych relacji między różnymi kulturami w okresie krucjat. Polecana osobom zainteresowanym historią wojskowości i archeologią.
Wady:Długie tło historiograficzne może być nużące dla niektórych czytelników. Analiza Ellenbluma czasami zbyt mocno opiera się na osobistych doświadczeniach, co prowadzi do pytań o jego obiektywizm. Ponadto jego krytyka zbyt uproszczonych dychotomii jest podważana przez monolityczny obraz Franków i muzułmanów w jego argumentacji. Opakowanie książki było również słabe, co doprowadziło do uszkodzenia podczas wysyłki.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Crusader Castles and Modern Histories
Przez ostatnie 150 lat historiografia wypraw krzyżowych była zdominowana przez nacjonalistyczne i kolonialistyczne dyskursy w Europie i Lewancie.
Te współczesne historie interpretowały krucjaty w kategoriach dychotomicznych obozów, frankijskiego i muzułmańskiego. W tym rewizjonistycznym studium Ronnie Ellenblum przedstawia interpretację historiografii krzyżowców, która zamiast tego definiuje relacje wojskowe i architektoniczne między Frankami, lokalnymi chrześcijanami, muzułmanami i Turkami w kategoriach ciągłego dialogu i wzajemnego wpływu.
Poprzez dokładną analizę taktyki oblężniczej, strategii obronnych oraz struktury i rozmieszczenia zamków krzyżowców, Ellenblum odnosi wzorce osadnictwa krzyżowców do ich środowiska i pokazuje wpływ przeciwstawnych kultur na taktykę i fortyfikacje. Argumentuje, że fortyfikacje były często budowane ze względów ekonomicznych i geograficznych, a nie ze względów strategicznych lub w celu ochrony iluzorycznych "granic", a zamki krzyżowców są najbardziej widocznym wyrazem dialogu kulturowego między Wschodem a Zachodem.