Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki „Ordering Power” autorstwa Dana Slatera podkreślają jej mocne strony jako wnikliwego i dobrze uargumentowanego tekstu dla studentów zajmujących się tworzeniem państw i polityką porównawczą, w szczególności w odniesieniu do tworzenia autorytarnych państw w Azji Południowo-Wschodniej. Istnieją jednak odmienne opinie, że książka wcale nie jest dobra.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i jasna argumentacja
⬤ silne ramy teoretyczne dotyczące autorytarnego budowania państwa
⬤ przekonujące studia przypadków
⬤ cenne spostrzeżenia na temat polityki elit i zdolności podatkowej
⬤ polecana studentom i naukowcom zajmującym się polityką porównawczą i studiami nad obszarem.
Wady:Jeden z recenzentów uznał książkę za rozczarowującą i niewartą przeczytania, sugerując, że może ona nie spodobać się każdemu.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Ordering Power: Contentious Politics and Authoritarian Leviathans in Southeast Asia
Zawartość książki:
Podobnie jak cały postkolonialny świat, Azja Południowo-Wschodnia wykazuje ogromne zróżnicowanie pod względem potencjału państwa i trwałości autorytaryzmu.
Ordering Power czerpie ze spostrzeżeń teoretycznych sięgających Thomasa Hobbesa, aby opracować ujednolicone ramy wyjaśniające oba te wyniki polityczne. Państwa są szczególnie silne, a dyktatury szczególnie trwałe, gdy mają swoje korzenie w „paktach ochronnych”, szerokich koalicjach elit zjednoczonych wspólnym poparciem dla zwiększonej władzy państwowej i zaostrzonej kontroli autorytarnej jako zabezpieczeń przed szczególnie groźnymi i wymagającymi rodzajami spornej polityki.
Koalicje te zapewniają elitarne działania zbiorowe leżące u podstaw silnych państw, solidnych partii rządzących, spójnych sił zbrojnych i trwałych reżimów autorytarnych - a wszystko to w tym samym czasie. Analiza porównawczo-historyczna siedmiu krajów Azji Południowo-Wschodniej (Birmy, Indonezji, Malezji, Filipin, Singapuru, Wietnamu Południowego i Tajlandii) ujawnia, że subtelnie rozbieżne wzorce spornej polityki po II wojnie światowej stanowią najlepsze wyjaśnienie dramatycznych rozbieżności we współczesnych państwach i reżimach Azji Południowo-Wschodniej.
