Żałoba i micwa: Dziennik z przewodnikiem do podążania ścieżką żałobnika przez smutek do uzdrowienia (wydanie z okazji 25. rocznicy)

Opinie czytelników

Książka ta jest wysoko ceniona za znaczące spostrzeżenia i wsparcie dla osób zmagających się z żałobą, szczególnie z żydowskiej perspektywy. Czytelnicy doceniają jej szczerość, ćwiczenia i pocieszający charakter, które pomagają im radzić sobie z emocjami po stracie ukochanej osoby. Pojawił się jednak jeden negatywny komentarz dotyczący uszkodzonego egzemplarza książki.

Książka dostarcza znaczących spostrzeżeń na temat żałoby, oferuje pocieszające modlitwy i ćwiczenia, pomaga czytelnikom przetworzyć ich uczucia, jest zalecana dla różnych środowisk religijnych, jest łatwa do odczytania i może być używana w częściach w zależności od potrzeb. Jest ona szczególnie pomocna dla osób opłakujących stratę ukochanej osoby.

Jeden z recenzentów otrzymał uszkodzony egzemplarz książki, co miało wpływ na jego doświadczenia.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mourning and Mitzvah: A Guided Journal for Walking the Mourner's Path Through Grief to Healing (25th Anniversary Edition)

Zawartość książki:

W pełni poprawiona, z nową przedmową autora, epilogiem i kilkunastoma nowymi ćwiczeniami z przewodnikiem, Anne Brener przynosi nam innowacyjną integrację tradycji żydowskiej i nowoczesnych profesjonalnych zasobów w tym 25. rocznicowym wydaniu współczesnego klasyka.

Mourning & Mitzvah daje duchowy wgląd i uzdrawiającą mądrość tym, którzy opłakują śmierć, tym, którzy chcieliby im pomóc i tym, którzy stoją w obliczu jakiejkolwiek straty Mourning & Mitzvah uczy mocy i siły dostępnej w pełni doświadczonym procesie żałoby. Kiedy w starożytnej Jerozolimie stała świątynia, żałobnicy przechodzili przez bramy i wchodzili na dziedziniec specjalnie wyznaczoną ścieżką dla żałobników.

Idąc, stawali twarzą w twarz ze wszystkimi innymi członkami społeczności, którzy witali ich przodkiem błogosławieństwa: "Niech Bóg cię pocieszy wśród żałobników Syjonu i Jerozolimy". "W ten sposób społeczność obejmowała osoby cierpiące z powodu żałoby, a jednocześnie pozwalała na unikalne przeżywanie żałoby.