Żałoba i micwa: A Guided Journal for Walking the Mourner's Path Through Grief to Healing (Wydanie z okazji 25-lecia)

Opinie czytelników

Książka stanowi wspierający i pocieszający przewodnik dla osób zmagających się z żałobą, szczególnie po stracie ukochanej osoby. Z powodzeniem łączy tradycje żydowskie z uniwersalnymi tematami żałoby i uzdrowienia, oferując praktyczne ćwiczenia i spostrzeżenia, które rezonują z czytelnikami z różnych środowisk.

Wielu recenzentów doceniło szczerość, głębię i przemyślaną eksplorację żałoby i straty, podkreślając zdolność książki do wyrażania uczuć, które rezonują z ich doświadczeniami. Czytelnicy uznali ćwiczenia za pomocne w poruszaniu się po procesie żałoby, a książka została opisana jako inspirująca i pocieszająca w trudnych chwilach. Praktyczne porady i aspekt prowadzenia dziennika były również chwalone jako przydatne narzędzia do refleksji i leczenia.

Odnotowano negatywne doświadczenia związane ze stanem książki, gdyż jeden z recenzentów otrzymał uszkodzony egzemplarz. Poza tym nie wspomniano o żadnych większych wadach, ale może to być konfrontacyjne dla niektórych czytelników w delikatnym czasie.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mourning and Mitzvah: A Guided Journal for Walking the Mourner's Path Through Grief to Healing (25th Anniversary Edition)

Zawartość książki:

W pełni poprawiona, z nową przedmową autora, epilogiem i kilkunastoma nowymi ćwiczeniami z przewodnikiem, Anne Brener przynosi nam innowacyjną integrację tradycji żydowskiej i nowoczesnych profesjonalnych zasobów w tym 25. rocznicowym wydaniu współczesnego klasyka.

Mourning & Mitzvah daje duchowy wgląd i uzdrawiającą mądrość tym, którzy opłakują śmierć, tym, którzy chcieliby im pomóc i tym, którzy stają w obliczu jakiejkolwiek straty Mourning & Mitzvah uczy mocy i siły dostępnej w pełni doświadczonym procesie żałoby. Kiedy w starożytnej Jerozolimie stała świątynia, żałobnicy przechodzili przez bramy i wchodzili na dziedziniec specjalnie wyznaczoną ścieżką dla żałobników.

Idąc, stawali twarzą w twarz ze wszystkimi innymi członkami społeczności, którzy witali ich przodkiem błogosławieństwa: "Niech Bóg cię pocieszy wśród żałobników Syjonu i Jerozolimy". "W ten sposób społeczność obejmowała osoby cierpiące z powodu żałoby, a jednocześnie pozwalała na unikalne przeżywanie żałoby.