Lost Leaves: Women Writers of Meiji Japan
Większość japońskich historyków literatury sugeruje, że okres Meiji (1868-1912) był pozbawiony pisarek, z wyjątkiem Higuchi Ichiyo (1872-1896).
Rebecca Copeland podważa to twierdzenie, szczegółowo analizując życie i karierę literacką trzech rówieśniczek Ichiyo, z których każda reprezentuje różnorodność i pomysłowość tego okresu: Miyake Kaho (1868-1944), Wakamatsu Shizuko (1864-1896) i Shimizu Shikin (1868-1933). W starannie zbadanym wstępie Copeland ustanawia kontekst rozwoju kobiecej ekspresji literackiej.
Następnie zamieszcza rozdziały poświęcone każdej z omawianych kobiet. Miyake Kaho, często uważana za pierwszą pisarkę nowoczesnej Japonii, oferuje czytelnikom wizję kobiecej witalności, która jest często pomijana przy omawianiu ery Meiji. Wakamatsu Shizuko, najwybitniejsza tłumaczka swoich czasów, miała bezpośredni wpływ na rozwój nowoczesnego języka japońskiej prozy.
Shimizu Shikin przypomina czytelnikom o zmaganiach kobiet, które starały się zrównoważyć swoje twórcze zainteresowania z rolami społecznymi. Całość przeplatana jest fragmentami omawianych dzieł, z których większość nigdy wcześniej nie była tłumaczona, oferując bezcenne okno na ten zapomniany świat kobiecego pisarstwa.
