Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki „Play it Again” autorstwa Alana Rusbridgera odzwierciedlają szereg opinii, podkreślając jej inspirujące aspekty dla pianistów-amatorów, jednocześnie krytykując skupienie się na gorączkowym życiu autora jako redaktora gazety. Wielu czytelników uznało książkę za motywującą i bogatą w osobiste anegdoty o nauce Ballady nr 1 Chopina, podczas gdy inni uważali, że szczegóły techniczne i obce wydarzenia życiowe odciągają uwagę od muzycznej podróży.
Zalety:⬤ Inspirująca i motywująca dla muzyków amatorów
⬤ szczegółowy opis procesu nauki trudnego utworu fortepianowego
⬤ dobrze napisana i wciągająca narracja
⬤ zawiera wywiady z wybitnymi pianistami
⬤ przydatna dla osób godzących wiele zobowiązań
⬤ zachęca do ponownego rozpalenia pasji do muzyki.
Wady:⬤ Zbyt techniczny i szczegółowy dla niektórych czytelników, prowadzący do znużenia
⬤ znaczne skupienie się na życiu autora poza muzyką, co może odwracać uwagę od głównego tematu
⬤ niektórzy czytelnicy czuli się odłączeni od osobistych i rodzinnych aspektów życia autora
⬤ możliwość, że książka stanie się przestarzała ze względu na jej polityczną treść.
(na podstawie 145 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Play It Again: An Amateur Against the Impossible
Zawartość książki:
Jako redaktor Guardiana, jednej z najważniejszych gazet na świecie, Alan Rusbridger przestrzega nieustannego dwudziestoczterogodzinnego cyklu informacyjnego. Ale coraz częściej w średnim wieku czuje grawitacyjne przyciąganie muzyki - zwłaszcza fortepianu. Stawia przed sobą ogromne wyzwanie: nauczyć się płynnie.
Wspaniała Ballada nr 1 g-moll Chopina, prawdopodobnie jedna z najtrudniejszych romantycznych kompozycji w repertuarze. Z pirotechnicznymi pasażami, które wymagają wyczynów pamięci, zręczności i siły, utwór ten wywołuje niepokój nawet u zaprawionych w bojach pianistów koncertowych. On daje sobie rok.
W idealnych okolicznościach byłoby to trudne zadanie. Ale konkretny rok wybrany przez Rusbridgera okazuje się być jednym z szaleńczo intensywnych. Jak pisze we wstępie: "Być może gdybym wtedy wiedział, co jeszcze wydarzy się w mojej codziennej pracy, mógłbym mieć wątpliwości. Okazało się bowiem, że w tym samym czasie będę kierował Guardianem przez jeden z najbardziej dramatycznych lat w jego historii". Był to rok, który rozpoczął się od masowego wycieku tajemnic państwowych WikiLeaks, a zakończył rewelacjami Guardiana na temat powszechnego hakowania telefonów w News of the World. "W międzyczasie było japońskie tsunami, arabska wiosna, angielskie zamieszki... i śmierć Osamy Bin Ladena", pisze Rusbridger. Test polegałby na "wyskubaniu" dwudziestu minut dziennie na zrobienie czegoś zupełnie niezwiązanego z powyższymi wydarzeniami.
Opis opanowania Ballady przez Rusbridgera jest niezwykle wciągający, ale jego temat jest wyraźnie szerszy niż jakikolwiek utwór muzyki klasycznej. Play It Again traktuje o skupieniu, dyscyplinie i pragnieniu, ale przede wszystkim o świętości życia wewnętrznego w świecie zdominowanym przez terminy i czynniki rozpraszające.
Co zrobisz ze swoimi dwudziestoma minutami?
