Ocena:
Książka oferuje radykalną reinterpretację „Traktatu o naturze ludzkiej” Davida Hume'a, przedstawiając spójną teorię, która pozycjonuje irreligię jako centralny temat pracy Hume'a. Podkreśla znaczenie książki w zrozumieniu filozoficznych i teologicznych debat z czasów Hume'a, zapewniając szczegółowy kontekst historyczny i odnosząc się do wcześniejszych interpretacji sceptycyzmu i naturalizmu Hume'a.
Zalety:⬤ Wybitny wkład w badania filozoficzne
⬤ zapewnia spójną interpretację Traktatu Hume'a
⬤ dobrze zbadany kontekst historyczny
⬤ porusza wcześniej pomijane tematy, takie jak krytyka religii Hume'a
⬤ przystępny dla ogółu czytelników pomimo swojej naukowej głębi
⬤ dobrze uargumentowane i wciągające pisanie.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać gęste filozoficzne argumenty za wyzwanie
⬤ nie wszyscy mogą zgodzić się z interpretacją intencji Hume'a przez Russella
⬤ może być zbyt specjalistyczny dla osób niezaznajomionych z filozofią Hume'a lub kontekstem historycznym.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
The Riddle of Hume's Treatise: Skepticism, Naturalism, and Irreligion
Chociaż powszechnie uznaje się, że Traktat o naturze ludzkiej Davida Hume'a (1729-40) należy do największych dzieł filozofii, nie ma zgody co do właściwego sposobu interpretacji jego podstawowych intencji.
Rozwiązanie tej zagadki zależy od zakwestionowania innego, ściśle powiązanego punktu ortodoksji: mianowicie, że zanim Hume opublikował Traktat, usunął prawie cały materiał dotyczący problemów religii. Russell argumentuje, wbrew temu poglądowi, że niereligijne cele są fundamentalne dla Traktatu i stanowią o jego podstawowej jedności i spójności. To właśnie podstawowe antychrześcijańskie cele Hume'a kształtują i ukierunkowują zarówno jego sceptyczne, jak i naturalistyczne zobowiązania. Kiedy argumenty Hume'a są postrzegane z tej perspektywy, możemy nie tylko rozwiązać zagadki wynikające z jego dyskusji na temat różnych konkretnych kwestii, ale także wyjaśnić intymne i zawiłe powiązania, które łączą cały jego projekt.
Ta "niereligijna" interpretacja dostarcza kompleksowego, świeżego opisu natury podstawowych celów i ambicji Hume'a w Traktacie. Przedstawia również radykalnie odmienny obraz sposobu, w jaki projekt Hume'a był zakorzeniony w debatach i kontrowersjach jego własnych czasów, umieszczając Traktat w niereligijnej lub antychrześcijańskiej tradycji filozoficznej, która obejmuje Hobbesa, Spinozę i wolnomyślicieli. Rozpatrywany w tych kategoriach, Traktat Hume'a stanowi ukoronowanie radykalnego oświecenia.
