Ocena:
Recenzje książki „Paris to the Moon” autorstwa Adama Gopnika stanowią mieszankę podziwu i krytyki. Wielu czytelników docenia jego wnikliwe i humorystyczne eseje opowiadające o życiu jego rodziny w Paryżu, jednocześnie kontrastując kulturę amerykańską i francuską. Niektórzy jednak uważają, że książce brakuje spójności narracyjnej i głębi, co prowadzi do poczucia trywialności. Ogólnie rzecz biorąc, przemawia ona głównie do tych, którzy są związani z Paryżem i jego kulturą.
Zalety:⬤ Mistrzowsko napisana z uroczym i dowcipnym stylem.
⬤ Oferuje wnikliwe kontrasty między kulturą amerykańską i francuską.
⬤ Wciągające osobiste anegdoty o życiu rodzinnym w Paryżu.
⬤ W przystępny sposób oddaje istotę życia jako emigrant.
⬤ Wywołuje silne emocje i nostalgię u czytelników związanych z Paryżem.
⬤ Niektórym esejom brakuje spójności narracyjnej, przez co ich fragmenty wydają się trywialne lub oderwane od siebie.
⬤ Czasami zbyt intelektualny lub kapryśny w sposób, który może nie odpowiadać wszystkim czytelnikom.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za nudną lub nie tak wciągającą jak poprzednie prace Gopnika w The New Yorker.
⬤ Kilka recenzji wskazuje na zmagania ze strukturą książki, ponieważ jest to zbiór esejów, a nie spójny pamiętnik.
(na podstawie 218 opinii czytelników)
Paris to the Moon - A Family in France
W 1995 roku Adam Gopnik, jego żona i ich mały synek opuścili dobrze znane wygody i kłopoty Nowego Jorku i udali się do Paryża.
Oczarowany pięknem miasta, Gopnik postanowił doświadczyć na własnej skórze ducha i romansu, który tak urzekł amerykańskich pisarzy w XX wieku. Zgodnie z wielką tradycją Stein i Hemingwaya, Gopnik planował spacerować ścieżkami Tuilleries, cieszyć się filozoficznymi dyskusjami w kawiarniach - krótko mówiąc, prowadzić legendarne życie Amerykanina w Paryżu.
Oczywiście była też kwestia wychowania dziecka i prowadzenia codziennego, nie tak sławnego życia.
