Ocena:
Książka Amy Fisher Lutz przedstawia osobistą i pouczającą relację z doświadczeń jej rodziny z terapią elektrowstrząsową (ECT) w leczeniu ciężkiego autyzmu i katatonii agitacyjnej u jej syna, Jonaha. Ma ona na celu rozproszenie piętna otaczającego ECT i daje nadzieję rodzinom zmagającym się z podobnymi wyzwaniami, podkreślając jej potencjał jako interwencji ratującej życie.
Zalety:Książka jest chwalona za to, że jest dobrze napisana, pouczająca i szczera, oferując pocieszające spojrzenie na EW. Wielu czytelników uznało ją za inspirującą, ponieważ zapewnia nadzieję i cenne spostrzeżenia dla rodzin zmagających się z ciężkim autyzmem. Czytelnicy zgłaszali znaczące pozytywne zmiany w zachowaniu i jakości życia swoich bliskich po rozpoczęciu terapii EW, w tym zmniejszenie agresji i poprawę reakcji emocjonalnych. Pomaga również usunąć piętno związane z EW, przedstawiając ją jako uzasadnioną i skuteczną opcję leczenia.
Wady:Niektóre recenzje mogą sugerować wahanie lub obawy dotyczące kontrowersyjnej reputacji EW, wynikającej z jej przedstawiania w mediach i jako leczenia ostatniej szansy. Jednak w recenzjach nie wspomniano wyraźnie o żadnych konkretnych wadach. Istnieje wskazanie, że podróż może być niepewna, ponieważ niektóre rodziny napotkały wzloty i upadki podczas procesu leczenia.
(na podstawie 15 opinii czytelników)
Each Day I Like It Better: Autism, ECT, and the Treatment of Our Most Impaired Children
Jesienią 2009 roku Amy Lutz i jej mąż, Andy, zmagali się z jedną z najgorszych decyzji, przed jakimi mogą stanąć rodzice: czy mogą bezpiecznie zatrzymać swojego autystycznego dziesięcioletniego syna, Jonaha, w domu. Wielokrotne próby z lekami, długa seria strategii modyfikacji zachowania, a nawet prawie roczna hospitalizacja nie zdołały opanować jego gwałtownych napadów szału. Zdesperowani, by powstrzymać ataki, które zagrażały członkom rodziny, opiekunom, a nawet samemu Jonahowi, Amy i Andy zdecydowali się wypróbować kontrowersyjną procedurę terapii elektrowstrząsowej (ECT). W ciągu ostatnich trzech lat Jonah otrzymał 136 zabiegów. Jego agresja znacznie się zmniejszyła i po raz pierwszy czternastoletni Jonah przeniósł się do szkoły o mniejszym rygorze.
Książka „Każdego dnia lubię to bardziej” opowiada o podróżach Jonaha i siedmiorga innych dzieci oraz ich rodzin (z którymi autor przeprowadził wywiady) w poszukiwaniu odpowiednich miejsc edukacyjnych i interwencji terapeutycznych. Autor opisuje ich zróżnicowane, ale w większości udane doświadczenia z EW.
Do narracji włączono przegląd badań nad dziecięcą EW, a przedmowa psychiatry dziecięcego Dirka Dhossche oraz badacza i praktyka EW Charlesa Kellnera wyjaśnia, jak działa EW, jakie skutki uboczne mogą wystąpić u pacjentów i jakie jest jej obecne zastosowanie w leczeniu autyzmu, katatonii i agresywnych zachowań u dzieci.
