You Can't Go Home Again

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, „You Can't Go Home Again” Thomasa Wolfe'a jest uważane za arcydzieło literatury amerykańskiej, poruszające tematy życia, straty i poszukiwania tożsamości poprzez bogatą prozę i głęboką eksplorację postaci. Wielu czytelników zwróciło jednak uwagę na nadmierną długość i dosłowność narracji, która czasami umniejszała przyjemność płynącą z lektury.

⬤ Piękna proza z żywymi opisami.
⬤ Głęboka eksploracja ludzkich emocji i relacji. # Tematy nostalgii i natury domu są przekonujące i można się z nimi utożsamić.
⬤ Wnikliwy komentarz na temat społeczeństwa i osobistej tożsamości.
⬤ Uważana za klasykę i znaczący wkład w literaturę amerykańską.

⬤ Książka jest długa i może być meandryczna, czasami tracąc ostrość.
⬤ Opisy są często zbyt szczegółowe i długie, co prowadzi do znużenia czytelnika.
⬤ W niektórych wydaniach, zwłaszcza e-bookach, występują pewne problemy z edycją.
⬤ Może nie przypaść do gustu wszystkim czytelnikom, zwłaszcza tym, którzy preferują bardziej zwięzłe narracje.

(na podstawie 142 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Teraz dostępna u oryginalnego wydawcy Thomasa Wolfe'a, ostatnia powieść legendy literatury, która „będzie odstawać od wszystkiego, co napisał” (The New York Times Book Review) - po raz pierwszy opublikowana w 1940 roku i od dawna uważana za klasykę literatury XX wieku. Wspaniała powieść Thomasa Wolfe'a jest zarówno historią młodego pisarza pragnącego odcisnąć swoje piętno na świecie, jak i rozległym portretem Ameryki i Europy od Wielkiego Kryzysu po lata prowadzące do II wojny światowej.

Kierując się marzeniami o literackim sukcesie, George Webber opuścił swoje prowincjonalne rodzinne miasto, aby zdobyć sławę jako pisarz w Nowym Jorku. Kiedy jego pierwsza powieść zostaje opublikowana, przynosi mu sławę, której szukał, ale także cenzurę sąsiadów w domu, którzy są oburzeni ich przedstawieniem. Niezadowolony z ich reakcji i niepewny siebie i swojej przyszłości, Webber rozpoczyna poszukiwania lepszego zrozumienia swojej artystycznej tożsamości, które prowadzą go w głąb gorączkowego wiru towarzyskiego Nowego Jorku; do Londynu z nieskrępowaną grupą emigrantów; i do Berlina, leżącego w zimnym i złowrogim cieniu Hitlera.

Odkrywa świat nękany polityczną niepewnością i znajdujący się na krawędzi transformacji, ale odnajduje w sobie zdolność do stawienia jej czoła z optymizmem i odnowioną miłością do miejsca urodzenia. Jest człowiekiem odmienionym, ale pełnym nadziei, obudzonym świadomością, że nigdy nie można w pełni „wrócić do domu, do rodziny, do dzieciństwa...

z dala od wszystkich konfliktów i konfliktów świata... z powrotem do domu, do starych form i systemów rzeczy, które kiedyś wydawały się wieczne, ale które ciągle się zmieniają”.