Ocena:
Książka o Yayoi Kusamie otrzymała w przeważającej mierze pozytywne recenzje za wysokiej jakości produkcję, piękne fotografie i kompleksowe omówienie twórczości artystki. Wielu czytelników wyraża głęboki podziw dla sztuki Kusamy i uważa książkę za inspirujący prezent dla miłośników sztuki. Jednak kilka recenzji wspomina, że książka może nie w pełni oddawać zakres twórczości Kusamy i zawierać pewien żargon, który może być mylący.
Zalety:Wysokiej jakości produkcja, piękne fotografie, kompleksowa i inspirująca treść, świetna dla miłośników sztuki, doskonała na prezent, dobrze napisany tekst, obejmuje szeroki zakres prac Kusamy.
Wady:Niektórzy stwierdzili, że jest stosunkowo niewielka i nie w pełni reprezentatywna dla szerokiego zakresu twórczości Kusamy; kilku zwróciło uwagę na obecność zbyt dużej ilości żargonu w esejach.
(na podstawie 28 opinii czytelników)
Yayoi Kusama: Infinity Mirrors
Pierwszy i jedyny kompleksowy tom poświęcony najbardziej znanej i spektakularnej serii artystki.
Ta książka przedstawia najsłynniejszą serię światowej sławy japońskiej artystki Yayoi Kusamy, Infinity Mirror Rooms, i pokazuje jej wpływ na sztukę współczesną przez ponad 50 lat.
Pokoje Kusamy są wypełnione wielokolorowymi światłami, które odbijają się w nieskończoność. Każde z kalejdoskopowych środowisk Kusamy, od komnat przypominających peep-show po instalacje multimedialne, oferuje możliwość wejścia w iluzję nieskończonej przestrzeni. Ta definitywna publikacja śledzi te instalacje i ujawnia, w jaki sposób na przestrzeni lat prace symbolizowały różne modalności, od "samoobliteracji" Kusamy w erze wojny w Wietnamie po jej bardziej harmonijne aspiracje w teraźniejszości. Analizując jej wczesne niepokojące instalacje wraz z jej nowszymi atmosferami, niniejsza publikacja przedstawia jej pionierską pracę w kontekście dzisiejszego odnowionego zainteresowania praktykami empirycznymi. Bogato ilustrowana książka zaprasza czytelników do zbadania wpływu serii na przebieg kariery artystki.
Yayoi Kusama (ur. 1929) zajmuje się nie tylko rzeźbą i instalacją, ale także malarstwem, performansem, sztuką wideo, modą, poezją, fikcją i innymi dziedzinami sztuki. Na początku swojej kariery w Japonii tworzyła głównie prace na papierze. Wraz z przeprowadzką do Nowego Jorku pod koniec lat 50. dołączyła do grona awangardy, pracując w miękkiej rzeźbie i wpływając na takich artystów jak Warhol i Oldenburg. W tym czasie była również zaangażowana w happeningi i inne prace zorientowane na performance i zaczęła stosować swoje charakterystyczne kropki. Jej twórczość popadła w zapomnienie po powrocie do Japonii w 1973 roku, ale późniejsze ożywienie zainteresowania w latach 80. sprawiło, że jej prace zyskały status kanonicznych, którym cieszą się do dziś.
