X-Risk: Jak ludzkość odkryła własną zagładę

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za ważną analizę zagrożeń egzystencjalnych i potencjału wyginięcia ludzkości, szczególnie w kontekście pandemii Covid. Łączy w sobie historyczne spostrzeżenia z wezwaniem do działania, zachęcając czytelników do poważnego potraktowania tego ryzyka.

Aktualny i istotny, wciągający styl pisania, zawierający interesujące fakty, dostępny dla szerokiego grona odbiorców, oferuje historyczną perspektywę zagrożeń egzystencjalnych, służy jako wyraźne wezwanie do działania.

Niektórzy mogą uznać ten temat za emocjonalnie trudny, a niektórzy czytelnicy mogą preferować bardziej dogłębne podejście teoretyczne.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

X-Risk: How Humanity Discovered Its Own Extinction

Zawartość książki:

Jak ludzkość zaczęła zastanawiać się nad swoim możliwym wyginięciem.

Od prognoz katastrofalnych zmian klimatycznych po proroctwa o złych superinteligencjach AI i zbliżających się zagrożeniach związanych z edycją genomu, nasz gatunek jest coraz bardziej zaniepokojony perspektywą własnego wyginięcia. Ponieważ przyszłość ludzkości na tej planecie wydaje się z dnia na dzień coraz bardziej niepewna, w XXI wieku ryzyko egzystencjalne stało się przedmiotem rosnącej dziedziny poważnych badań naukowych. Jednak, jak pokazuje Thomas Moynihan w X-Risk, ta troska nie ogranicza się wyłącznie do post-atomowej ery globalnego ocieplenia i biologii syntetycznej. Nasza rosnąca troska o ludzkie wyginięcie ma swoją historię.

Śledząc tę nieopowiedzianą historię, Moynihan powraca do pionierów, którzy jako pierwsi rozważali możliwość wyginięcia człowieka i inscenizuje historyczny dramat tego doniosłego odkrycia. Pokazuje, że ryzyko egzystencjalne nie jest świeckim powtórzeniem religijnych proroctw o apokalipsie, ale na wskroś nowoczesną ideą, możliwą dzięki rozwijającym się naukom i filozoficznym zawirowaniom epoki oświecenia. Wspominając, jak po raz pierwszy zaczęliśmy troszczyć się o nasze wyginięcie, Moynihan ujawnia, w jaki sposób dzisiejsze próby zmierzenia i złagodzenia zagrożeń egzystencjalnych są kontynuacją projektu zapoczątkowanego ponad dwa wieki temu, który dotyczy samego powołania człowieka jako istoty racjonalnej, odpowiedzialnej i zorientowanej na przyszłość.