Wyznania barmana: Dorastanie w Rosendale, Nowy Jork: A Memoir

Opinie czytelników

Confessions of a Bar Brat to wciągający pamiętnik o burzliwym dzieciństwie Judith Boggess, która dorastała w dysfunkcyjnej rodzinie, która była właścicielem baru w Rosendale w stanie Nowy Jork w latach pięćdziesiątych XX wieku. Narracja oddaje wyzwania, humor i odporność młodej dziewczyny w obliczu zaniedbania i przeciwności losu, łącząc się głęboko z czytelnikami, którzy mają podobne pochodzenie.

Czytelnicy doceniają wciągającą i urzekającą narrację, z silnym głosem narracyjnym, który skutecznie oddaje perspektywę dziecka. Ten pamiętnik jest znany ze swojego humoru, emocjonalnej głębi i kontekstu historycznego, dzięki czemu można go odnieść i skłonić do refleksji. Wiele osób uznało książkę za trudną do odłożenia i wyraziło pragnienie kontynuacji, co wskazuje na zdolność autora do przyciągania czytelników.

Niektóre recenzje wspominają o nieścisłościach w nazwiskach i portretach rodzinnych, co prowadzi do rozczarowania osób związanych z opisywanymi rodzinami. Dodatkowo skrytykowano brak indeksu nazwisk i obecność błędów. Kilku czytelników uważało, że portret niektórych aspektów życia w małym miasteczku był zbyt ponury.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Confessions of a Bar Brat: Growing Up in Rosendale, New York: A Memoir

Zawartość książki:

Opowiedziana przez młodą dziewczynę dorastającą w najbardziej szorstkim, najbardziej piekielnym barze na Main Street w Rosendale w stanie Nowy Jork na początku lat 50-tych, Confessions of a Bar Brat, to niezapomniany pamiętnik o codziennym życiu dziewczynki ze skutkami jawnego i ukrytego znęcania się, wykorzystywania seksualnego i zaniedbywania przez rodziców. Historia opowiedziana jest w kolokwialnym dialekcie w wieku od sześciu do dwunastu lat w sposób niewzruszony i szczery.

Opowiada o zdolności ludzkiego ducha do przetrwania, rozkwitu i dostrzegania humoru w chaosie.

Teatr Rosendale to miejsce, w którym bohaterka uwewnętrznia działania silnych kobiecych wzorców filmowych i uczy się odrzucać wpływ pijackich wybryków matki, nie bać się fizycznych gróźb przemocy ze strony ojca i kwestionować dogmaty Kościoła katolickiego. Po latach unikania, ironiczne objawienie uwalnia ją od "grzechu śmiertelnego" i kieruje na ścieżkę samorealizacji.

Pamiętnik jest bardzo wizualny, wzmocniony przez lata chodzenia do kina. Pełno w nim sprośnych scen z barów, słonego języka i humoru czerwonoskórych pijaczków. Kontrastuje to ze wzmiankami o aktorach z lat 40-50, ich najnowszych filmach i muzyce z tamtych czasów. Wiele historycznych odniesień do wiejskich firm i ich właścicieli uzupełnia scenę odświeżającego punktu widzenia dziecka dorastającego w Rosendale.