Wyznania angielskiego zjadacza opium (Esprios Classics)

Opinie czytelników

„Wyznania angielskiego opiumisty” Thomasa de Quinceya to klasyczne dzieło literackie, które oferuje głęboką i poetycką eksplorację uzależnienia od opium, uchwycenie zarówno jego uroku, jak i konsekwencji. Proza jest chwalona za jej piękno, choć może być zawiła. Czytelnicy doceniają wnikliwość książki, ale niektórzy wyrażają frustrację z powodu konwersji eBooka i długich akapitów. Ogólnie rzecz biorąc, jest ona polecana osobom zainteresowanym literaturą uzależnień i klasyczną prozą.

⬤ Piękny i poetycki styl
⬤ wnikliwa eksploracja uzależnienia od opium
⬤ wciągająca i prowokująca do myślenia
⬤ polecana fanom klasycznej literatury
⬤ szybka i fascynująca lektura.

⬤ Słaba jakość konwersji eBooka
⬤ zawiła i długa proza, która może być trudna do zrozumienia
⬤ niektórzy czytelnicy uznali ją za mniej wciągającą niż się spodziewali
⬤ nie wszystkie pytania dotyczące uzależnienia znajdują odpowiedzi.

(na podstawie 63 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Confessions of an English Opium-Eater (Esprios Classics)

Zawartość książki:

Thomas De Quincey (1785-1859) był angielskim pisarzem i intelektualistą, najbardziej znanym ze swojej książki Confessions of an English Opium-Eater (1822). Wielu badaczy sugeruje, że publikując tę pracę, De Quincey zainaugurował tradycję literatury uzależnień na Zachodzie.

W 1821 roku udał się do Londynu, aby pozbyć się kilku tłumaczeń niemieckich autorów, ale najpierw został przekonany do napisania i opublikowania relacji ze swoich doświadczeń opiumowych, które w tym samym roku ukazały się w London Magazine. Ta nowa sensacja przyćmiła „Eseje Elia” Lamba, które ukazały się w tym samym czasopiśmie.

Utrzymywał się, publikując w różnych czasopismach. Jego inne prace obejmują: On the Knocking at the Gate in Macbeth (1823), Walladmor (1825), Biographical Essays (1851), Autobiographical Sketches (1853), Romances and Extravaganzas (1877) i Collected Writings (1889).