Wyznania angielskiego opiumożercy

Opinie czytelników

Książka „Confessions of an English Opium Eater” autorstwa Thomasa de Quinceya otrzymała wiele recenzji, z których wiele chwali jej liryczny charakter i wnikliwą analizę uzależnienia od opium. Jednak kilku czytelników skrytykowało formatowanie eBooka, a niektórzy uznali długą prozę za wyzwanie. Ogólnie rzecz biorąc, jest ona uważana za klasykę, która oferuje fascynujące spojrzenie na doświadczenia autora z opium.

** Piękna i liryczna proza, która urzeka czytelników. ** Zapewnia wnikliwe spojrzenie na przyjemności i bóle związane z używaniem opium. ** Wciągający, osobisty styl, który wywołuje empatię dla doświadczeń de Quinceya. ** Uznawana za klasyczne dzieło w literaturze uzależnień. ** Interesująca perspektywa historyczna.

** Słaba konwersja eBooka, utrudniająca interakcję z tekstem. ** Długie i złożone zdania mogą stać się nużące dla niektórych czytelników. ** Niektórzy czytelnicy uważali, że książka nie zagłębia się wystarczająco głęboko w wpływ opium na inne aspekty życia de Quinceya. ** Fizyczne kopie mogą być źle wydrukowane lub oprawione, przypominając raczej pamflety niż książki.

(na podstawie 63 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Confessions of an English Opium Eater

Zawartość książki:

Choć Thomas de Quincey (1785-1859) był wnikliwym krytykiem literackim, obszernym współpracownikiem Blackwood's i innych czasopism, a także spostrzegawczym pisarzem na temat historii, biografii i ekonomii, najbardziej znany jest ze swoich Wyznań angielskiego opiumisty.

Dzieło to, opublikowane po raz pierwszy w częściach w London Magazine w 1821 roku, opowiada o wczesnych latach De Quinceya jako przedwczesnego ucznia greki, jego ucieczce z gimnazjum i późniejszych przygodach wśród wyrzutków i prostytutek Londynu, studiach na Uniwersytecie Oksfordzkim i jego wprowadzeniu do opium w 1804 roku (miał nadzieję, że zażycie narkotyku złagodzi silny ból głowy). Był to początek długotrwałego uzależnienia od opium, którego wpływ na jego umysł ujawniają niezwykle żywe opisy snów i wizji, których doświadczył pod jego wpływem.

Opisując ogólny styl Wyznań, angielski krytyk tamtego okresu napisał w London Monthly Review: "Mają atmosferę rzeczywistości i życia; i wykazują tak silne moce graficzne, że wzbudzają zainteresowanie, a nawet godność wokół tematu, który w mniej zdolnych rękach mógł zostać przekształcony w tkankę drobiazgów i absurdów".

W późniejszych latach De Quincey poprawił i rozszerzył pierwsze wydanie Wyznań w znacznie dłuższą, bardziej rozwlekłą pracę, której brakowało czytelnej intensywności oryginału. Obecne wydanie przedrukowuje pierwszą wersję, powszechnie uważaną za bardziej imponującą i podziwianą za introspektywną penetrację i dziennikarską bystrość.