Wyścig do wyjścia: Rozpad japońskiego systemu ochrony socjalnej

Opinie czytelników

Książka „Dynamika reform w Japonii: Exit and Voice” autorstwa Leonarda Schoppy omawia, w jaki sposób dynamika »wyjścia« i »głosu«, oparta na modelu Alberta Hirschmana, wpływa na politykę reform w Japonii. Schoppa analizuje rolę firm i kobiet w kształtowaniu tych reform, szczególnie w okresie powojennym i kryzysach, które pojawiły się w latach 90-tych.

Autor skutecznie stosuje model teoretyczny do analizy złożonych kwestii gospodarczych i społecznych w Japonii, zapewniając jasny wgląd w okoliczności sprzyjające reformom. Studia przypadków ilustrujące działania firm i kobiet są dobrze zbadane i pokazują praktyczne implikacje ram wyjścia i głosu. Książka podkreśla znaczące osiągnięcia w reformach opieki nad osobami starszymi napędzanych zbiorowymi żądaniami, pokazując potencjał zorganizowanych wysiłków.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać skupienie się na modelach teoretycznych za ograniczające, ponieważ książka przeplata wymiary ekonomiczne i społeczne, które mogą być zbyt złożone dla tych, którzy szukają prostej narracji. Ponadto dyskusja na temat ograniczeń, z jakimi borykają się kobiety na rynku pracy, może sprawić, że niektórzy czytelnicy będą chcieli głębiej zbadać te wyzwania i ich szersze implikacje społeczne.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Race for the Exits: The Unraveling of Japan's System of Social Protection

Zawartość książki:

Wbrew wszelkim oczekiwaniom, długotrwała recesja w Japonii nie wywołała żadnego trwałego ruchu politycznego mającego na celu zastąpienie źle funkcjonującej struktury gospodarczej kraju. Podstawowa umowa społeczna kraju okazała się jak dotąd odporna na reformy, nawet w obliczu utrzymujących się niekorzystnych warunków.

W Race for the Exits Leonard J. Schoppa wyjaśnia, dlaczego przetrwała i jak długo może trwać. Powojenny japoński system kapitalizmu konwojowego wymienił dożywotnie zatrudnienie dla pracowników płci męskiej na rządowe wsparcie dla przemysłu i prywatną (kobiecą) opiekę nad dziećmi i osobami starszymi.

Dwie grupy społeczne poniosły szczególnie duży ciężar zapewnienia ochrony socjalnej słabszym i zależnym: duże firmy, które zobowiązały się do utrzymania swojej podstawowej siły roboczej na liście płac nawet w czasach spowolnienia, oraz kobiety, które pozostały w domu, aby opiekować się swoimi domami i rodzinami. Korzystając z modelu exit-voice, rozsławionego przez Alberta Hirschmana, Schoppa argumentuje, że obie grupy wybrały raczej exit niż voice, pozbawiając proces polityczny energii potrzebnej do przeprowadzenia niezbędnych reform w systemie.

Zamiast walczyć o reformy, firmy powoli przenoszą miejsca pracy za granicę, a wiele kobiet porzuca nadzieje na pogodzenie rodziny i kariery. Z czasem jednak trendy te wywierają coraz większą presję ekonomiczną i demograficzną na umowę społeczną. W miarę jak branże ograniczają swoją działalność krajową, japońska gospodarka ulega dalszemu osłabieniu.

Japonia doświadczyła również spadku liczby urodzeń, ponieważ kobiety rezygnują z macierzyństwa. Schoppa sugeruje, że radykalne zerwanie z japońską umową społeczną z przeszłości staje się nieuniknione, ponieważ system powoli i po cichu się rozpada.