Wydobywanie kamienia szaleństwa: Wiersze 1962-1972

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają poezję Alejandry Pizarnik jako potężną, sugestywną i technicznie zręczną, celebrując jej zdolność do wyrażania głębokich emocji i złożonych tematów. Wielu czytelników docenia dwujęzyczne wydanie, które umożliwia dostęp zarówno do angielskich tłumaczeń, jak i oryginalnego hiszpańskiego tekstu. Jednak niektórzy recenzenci zauważają ograniczenia, takie jak brak wstępu, kontekstu i notatek, które mogłyby pomóc w głębszym zrozumieniu jej pracy.

⬤ Poezja Pizarnik jest opisywana jako błyskotliwa, żywa i emocjonalnie potężna.
⬤ Dwujęzyczne wydanie jest wysoko cenione przez czytelników, którzy potrafią docenić zarówno oryginał hiszpański, jak i tłumaczenia.
⬤ Tłumaczenia Yvette Siegert są chwalone za wierność i uchwycenie istoty oryginalnych wierszy.
⬤ Projekt książki jest uznawany za atrakcyjny wizualnie.
⬤ Twórczość Pizarnik jest istotna we współczesnych dyskusjach na tematy takie jak trauma, płeć i tożsamość.

⬤ Brak wprowadzenia i kontekstowych informacji o Pizarnik jest częstym zarzutem, ponieważ sprawia, że jej twórczość jest mniej dostępna dla nowych czytelników.
⬤ Niektóre wiersze mogą wydawać się chaotyczne lub wymagać dokładnego rozważenia, aby w pełni je zrozumieć.
⬤ Istnieją drobne obawy dotyczące dokładności niektórych tłumaczeń, choć ogólna integralność emocjonalna została zachowana.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Extracting the Stone of Madness: Poems 1962 - 1972

Zawartość książki:

Ceniona przez takich twórców jak Octavio Paz i Roberto Bolano, Alejandra Pizarnik jest wciąż ukrytym skarbem w Stanach Zjednoczonych: Poems 1962 1972 obejmuje całą jej środkową i późną twórczość, a także wybór wierszy opublikowanych pośmiertnie.

Mając obsesję na punkcie samotności, dzieciństwa, szaleństwa i śmierci, Pizarnik badała zmieniające się wartości jaźni i granicę między mową a milczeniem. Jak sama mówi, pociągało ją "cierpienie Baudelaire'a, samobójstwo Nervala, przedwczesne milczenie Rimbauda, tajemnicza i ulotna obecność Lautreamonta, a także niezrównana intensywność fizycznego i moralnego cierpienia Artauda".

".