Muting White Noise: Native American and European American Novel Traditions
Rdzennie amerykańscy pisarze fikcji stawili czoła euro-amerykańskim narracjom o Indianach i kolonialnemu światu, który te narracje pomogły stworzyć. Ci rdzenni autorzy oferują historie, w których Indianie przekształcają ten kolonialny świat, opierając się podbojowi i asymilacji, podtrzymując swoje kultury i społeczności oraz przetrwanie.
W książce Muting White Noise James H. Cox rozważa, w jaki sposób rdzenni autorzy uwolnili naszą wyobraźnię od kolonialnych narracji. Cox zaczerpnął swój tytuł od Shermana Alexiego, dla którego biały szum telewizora reprezentuje białą, masowo produkowaną kulturę, która wycisza głosy amerykańskich Indian. Cox kładzie nacisk na pracę rdzennych intelektualistów w swoich odczytaniach tradycji powieści Indian amerykańskich. W ten sposób rozwija krytyczną perspektywę, z której można ponownie spojrzeć na rolę odgrywaną przez europejsko-amerykańską tradycję powieściową w usprawiedliwianiu i umożliwianiu kolonializmu.
Analizując powieści rdzennych autorów - zwłaszcza Thomasa Kinga, Geralda Vizenora i Alexiego - Cox pokazuje, w jaki sposób pisarze ci podważają i rewidują opowieści kolonizatorów o Indianach. Następnie proponuje "czerwone odczytania" niektórych szanowanych powieści euroamerykańskich, w tym Moby-Dicka Hermana Melville'a, i pokazuje, że do niedawna nawet ci nie-rdzenni gawędziarze, którzy sympatyzowali z Indianami, mogli sobie wyobrazić tylko ich zniknięcie pod koniec opowieści.
Muting White Noise otwiera nowy grunt w krytyce literackiej. Staje po stronie rdzennych autorów w ich walce o odzyskanie własnej przestrzeni narracyjnej i opowiadanie historii, które wzmacniają i pielęgnują, a nie podważają i wymazują, amerykańskich Indian i ich społeczności.
