Ocena:
Poezja Michaela Hofmanna bada przyziemne doświadczenia i relacje, w szczególności skupiając się na rozpadzie, miłości i swoim ojcu. Jego międzynarodowa perspektywa i unikalny styl odróżniają go od głównego nurtu poezji brytyjskiej i irlandzkiej, oferując głęboki rezonans emocjonalny i mieszankę wpływów kulturowych.
Zalety:Wiersze Hofmanna przekazują głębię i moc, dotykając uniwersalnych doświadczeń poprzez zwykłe chwile. Jego twórczość przepełniona jest dowcipem, ironią i silnymi emocjami, szczególnie w odniesieniu do rodziny i miłości. Międzynarodowa perspektywa i różnorodne wpływy wzbogacają jego poezję, przemawiając do czytelników poszukujących świeżego głosu na scenie literackiej.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać poruszane przez Hofmanna tematy rozpadu i napięcia psychologicznego za trudne. Jego styl, odmienny od głównego nurtu tradycji lirycznych, może nie spodobać się tym, którzy preferują konwencjonalne formy poetyckie lub bardziej lokalne tematy.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Selected Poems
Dzięki pięciu uznanym przez krytyków zbiorom - Nights in the Iron Hotel (1983), Acrimony (1986), K. S.
in Lakeland: New and Selected Poems (1990), Corona, Corona (1993) i Approximately Nowhere (1999) - Michael Hofmann stał się jednym z prawdziwie oryginalnych poetyckich głosów naszych czasów. Jego poezja, zarówno publiczna, jak i osobista, ekspansywna i intymna, spogląda w trzech kierunkach - w stronę Niemiec, w których się urodził, oraz w stronę jego przybranych ojczyzn, Anglii i Ameryki - a jego perspektywa na wszystkie trzy jest zaskakująca, niepokojąca i alarmująca.
Będąc pod wpływem Roberta Lowella i Johna Berrymana (których prace redagował), Hofmann nie daje się jednak zaszufladkować w żadnym stylu czy nurcie. Hofmann może być bardziej znany, zwłaszcza w Ameryce, ze swoich uznanych tłumaczeń niż z własnej poezji, ale ten tom obiecuje przedstawić szerokiemu gronu nowych czytelników niezwykle inteligentną, formalnie rygorystyczną, emocjonalnie bezlitosną poezję, która wydaje się całkowicie świeża.
