Ocena:
Książka Marii Lind otrzymała mieszane recenzje, a krytycy podkreślali zarówno jej wady, jak i kilka zalet. Choć można było się tego spodziewać, biorąc pod uwagę wykształcenie autorki, wielu uznało, że brakuje jej głębi i spójności, będąc raczej zbiorem rozproszonych myśli i anegdot niż dobrze uargumentowanym i rygorystycznym dziełem naukowym. Są jednak momenty humoru i wnikliwości, które niektórzy czytelnicy doceniają, szczególnie w eksploracji praktyki kuratorskiej.
Zalety:⬤ Zawiera momenty absurdalnego humoru, które mogą być wciągające.
⬤ Oferuje unikalną interpretację koncepcji „kuratorstwa” wykraczającą poza tradycyjne ramy.
⬤ Zawiera wiele przykładów, które mogą pomóc studentom w samodzielnej nauce.
⬤ Ogólnie rzecz biorąc, brakuje jej głębi i rygoru, czyta się ją bardziej jak zbiór dźwięków niż spójny argument.
⬤ Ma tendencję do samochwalstwa i dyskredytowania innych kuratorów.
⬤ Ton jest opisywany jako głównie dziennikarski, pozbawiony akademickiej kontroli.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Selected Maria Lind Writing
Praca w różnych kontekstach i na różnych stanowiskach pokazała, że Maria Lind jest kuratorką, która z czasem zaangażowała się w ponowne przemyślenie instytucji sztuki oraz związanych z nią formatów i metodologii, przyjmując samą sztukę jako punkt wyjścia. Podążając za różnymi ostatecznymi rozwiązaniami nakreślonymi przez krytykę instytucjonalną, Lind wytyczyła ścieżki wyjścia z hegemonicznych reżimów instytucjonalnych właśnie poprzez zidentyfikowanie innych sposobów pracy z nimi, zarówno od wewnątrz, jak i z zewnątrz.
Dla Lind pisanie jest integralną częścią jej pracy kuratorskiej. To w nim tłumaczy swoje decyzje, wyjaśnia intencje, uzasadnia zainteresowanie, bawi się nowymi możliwościami i rozwija nowe pomysły, a także rozpoznaje historyczne precedensy. Jest to miejsce, w którym rzemiosło kuratorskie, już skierowane do publiczności, znajduje kolejny kanał artykulacji.
Selected Maria Lind Writing zawiera dwadzieścia dwa eseje wybrane przez Beatrice von Bismarck, Anę Paulę Cohen, Liama Gillicka, Briana Kuana Wooda i Tirdada Zolghadra.
Zbiór esejów obejmujących lata 1997-2010 tworzy gobelin przeplatających się zainteresowań Lind, ale także panelu czytelników zaproszonych przez Lind do przeniesienia własnych obaw na jej dorobek pisarski. Eseje poświęcone indywidualnym artystom, wystawom monograficznym i grupowym, strukturom finansowania, nowym kontekstom i paradygmatom przestrzennym stanowią rzadką okazję do obrócenia reflektora wokół własnej osi w kierunku postaci, która zawsze stara się skierować go na to, co naprawdę ważne.
Maria Lind jest kuratorką i pisarką mieszkającą w Sztokholmie. W latach 2008-2010 była dyrektorką studiów podyplomowych w Center for Curatorial Studies w Bard College. W latach 2005-2007 była dyrektorką Iaspis w Sztokholmie, a w latach 2002-2004 dyrektorką Kunstverein M nchen. W latach 1997-2001 Lind była kuratorką w Moderna Museet w Sztokholmie, gdzie odpowiadała za Moderna Museet Projekt. Była współkuratorką Manifesta 2 w 1998 roku. Lind ma na swoim koncie wiele publikacji w czasopismach i innych wydawnictwach, a także liczne katalogi wystaw. W 2009 roku otrzymała nagrodę Waltera Hoppsa za osiągnięcia kuratorskie.
Autorzy.
Beatrice von Bismarck, Ana Paula Cohen, Liam Gillick, Brian Kuan Wood i Tirdad Zolghadr.
