Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „God's Universe” autorstwa Owena Gingericha bada związek między nauką a wiarą, podkreślając, że nauka nie neguje istnienia Stwórcy. Przedstawia wciągający dyskurs na temat dostrojenia wszechświata i zasady antropicznej, choć nie twierdzi, że dostarcza rozstrzygających dowodów na istnienie Boga. Tekst jest chwalony za przejrzystość i wciągający styl, dzięki czemu złożone idee są przystępne, a jednocześnie prowokujące do myślenia i wnikliwe.
Zalety:⬤ Wnikliwa i czytelna
⬤ Dobrze skonstruowana z wciągającą treścią
⬤ Oferuje unikalne spojrzenie na kompatybilność nauki i religii
⬤ Obejmuje złożone koncepcje naukowe w przystępny sposób
⬤ Zachęca do przemyślanych dyskusji
⬤ Przemawia zarówno do wierzących, jak i sceptyków
⬤ Krótka i zwięzła, zachęcająca do szerokiego grona czytelników
⬤ Napisana przez autorytatywną postać zarówno w nauce, jak i wierze.
Wady:⬤ Zawiera pewne filozoficzne i metafizyczne dyskusje, które niektórzy czytelnicy mogą uznać za chaotyczne lub trudne do naśladowania
⬤ # Brakuje silnego uzasadnienia statystycznego w niektórych argumentach
⬤ # Niektórzy czytelnicy uważają, że nie dostarcza ostatecznych dowodów na swoje twierdzenia
⬤ # Kilku recenzentów zauważa wady w prezentacji
⬤ # Może być zbyt krótki dla osób poszukujących dogłębnej analizy naukowej.
(na podstawie 41 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
God's Universe
Zawartość książki:
Żyjemy we wszechświecie o bardzo długiej historii, rozległym kosmosie, w którym rzeczy są opracowywane przez niewyobrażalnie długie wieki. Gwiazdy i galaktyki uformowały się, a pierwiastki wyszły z wielkich gwiezdnych kotłów. Niezbędne elementy są obecne, środowisko jest odpowiednie dla życia, a formy życia powoli zaludniają Ziemię. Czy siły twórcze są celowe i w rzeczywistości boskie?
Owen Gingerich wierzy we wszechświat intencji i celu. Możemy przynajmniej przypuszczać, że jesteśmy częścią tego celu i mamy na tyle wolności, że sumienie i odpowiedzialność mogą być częścią tej mieszanki. Mogą być nawet powodem, dla którego ból i cierpienie są obecne na świecie. Wszechświat może być rzeczywiście zrozumiały.
Biorąc Johannesa Keplera za swojego przewodnika, Gingerich argumentuje, że jednostka może być zarówno kreatywnym naukowcem, jak i wierzącym w boski projekt - że w istocie sama motywacja do badań naukowych może wynikać z pragnienia prześledzenia Bożego dzieła. Naukowiec z teistyczną metafizyką podejdzie do problemów laboratoryjnych tak samo, jak jego ateistyczny kolega po drugiej stronie korytarza. Obaj będą prawdopodobnie patrzeć na zdumiewające adaptacje w przyrodzie z poczuciem zaskoczenia, zdumienia i tajemnicy.
W God's Universe Gingerich tworzy "teistyczną przestrzeń", z której możliwe jest kontemplowanie wszechświata, w którym Bóg odgrywa interaktywną rolę, niezauważoną, ale nie wykluczoną przez naukę.
