Wspomnienia intymne, tom drugi: Europejskie doświadczenia

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Intimate Memories, Volume Two: European Experiences

Zawartość książki:

Ten drugi z czterech tomów "Intymnych wspomnień" z 1935 roku szczegółowo opisuje wydarzenia z życia małżeńskiego Mabel Dodge Luhan, a następnie jej doświadczenia we Francji i Włoszech oraz jej wielu barwnych, a czasem smutnych znajomych, aż w końcu, najwyraźniej zmęczona Europą, wraca do Stanów Zjednoczonych, zauważając jednak na ostatniej stronie, że "... w Ameryce jest brzydko". W tej książce, co odnosi się do wszystkich czterech tomów jej wspomnień, zatrzymuje czytelnika szczerością całkowicie unikalną dla Luhan. Ujawniając wiele osobistych relacji, w przedmowie mówi: "Jakiej delikatności potrzeba, aby opowiedzieć historię i jednocześnie jej nie opowiadać". A potem mówi: "Mam nadzieję, że zostanie mi wybaczone, gdy zawiodę". Z pewnością tego nie zrobiła. Jako gospodyni salonu, pisarka i muza, opublikowała swoje cztery tomy i 1600 stron "intymnych wspomnień" w latach trzydziestych XX wieku. W żywej i przekonującej prozie badała doniosłe zmiany w seksualności, polityce, sztuce i kulturze, które przeniosły Amerykanów z epoki wiktoriańskiej do nowoczesnej. Znana z gromadzenia i inspirowania niektórych z czołowych kreatywnych mężczyzn i kobiet swoich czasów - między innymi Gertrudy Stein, Johna Reeda i D.H. Lawrence'a - była "poruszycielem i wstrząsaczem" o krajowej i międzynarodowej sławie za życia.

* *

Urodzona w 1879 roku w zamożnej rodzinie z Buffalo, Mabel Dodge Luhan zyskała sławę dzięki przyjaźni z amerykańskimi i europejskimi artystami, pisarzami i intelektualistami oraz dzięki wpływowym salonom organizowanym w jej włoskiej willi i apartamentach Greenwich Village. W 1917 roku, zmęczona społeczeństwem i nieufna wobec świata pogrążonego w wojnie, zapuściła korzenie w odległym Taos w Nowym Meksyku, a następnie rozreklamowała inspirujące piękno małego miasteczka na całym świecie, przyciągając do swojej posiadłości adobe stały strumień znaczących gości, w tym artystkę Georgię O'Keeffe, poetę Robinsona Jeffersa oraz autorów D.H. Lawrence'a i Willa Cather. Luhan potrafiła być trudna, złożona i często okrutna, ale była także hojna i wspierająca, zdobywając solidną reputację jako mecenas sztuki i autorka poczytnych autobiografii. Zmarła w Taos w 1962 roku.