Modern Tragedy
Co odróżnia współczesną tragedię od innych form dramatu? W jaki sposób odnosi się ona do współczesnych warunków politycznych i społecznych? Do jakich celów artyści wykorzystywali formę tragiczną w różnych miejscach w XX wieku? Częściowo motywowana pilnością naszej obecnej sytuacji w dobie kryzysu ekologicznego, książka Modern Tragedy obejmuje różnorodne dramaty z całego XX wieku.
James Moran rozpoczyna tę książkę od "Jeźdźców na morze" Johna Millingtona Synge'a Riders to the Sea (1904), która pokazuje, w jaki sposób świadomość ekologiczna może być wyrażona poprzez dramat tragiczny. Moran przygląda się również przeróbce dramatu Synge'a dokonanej przez Brechta w sztuce Seora Carrar's Rifles z 1937 roku i sytuuje scenariusz Brechta w świetle szerszych idei praktyka teatralnego na temat tragedii. Tragiczne myślenie Brechta - oparte na Heglu i Marksie - jest skontrastowane z Schopenhauerowskim podejściem Samuela Becketta.
W dalszej części tomu przeanalizowano twórców teatralnych, których idee były częściowo motywowane zastosowaniem tragicznej narracji Jeźdźców na morze Synge'a do kontekstów postkolonialnych. Clarka The Goat(1961), Modern Tragedy bada, w jaki sposób tragedia, forma często kojarzona z regresywnymi założeniami dotyczącymi hegemonii, może zostać ponownie przemyślana i jak aspekty tragiczności mogą pokrywać się z doświadczeniami i obawami autorów i odbiorców kolorowych.
