Wschód słońca w Waterloo: Londyn od lat sześćdziesiątych do Thatcher

Opinie czytelników

Książka stanowi dogłębną eksplorację społecznego i politycznego krajobrazu Londynu od lat sześćdziesiątych do późnych siedemdziesiątych, koncentrując się na zmianach prowadzących do wyboru Margaret Thatcher. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają skrupulatne badania autora i styl narracji, inni uważają książkę za suchą i pozbawioną emocji.

Książka jest dobrze zbadana, pouczająca i podzielona na wciągające eseje. Oferuje fascynujący opis historii Londynu w okresie transformacji i oddaje niuanse życia i zmian w mieście. Wielu czytelników uważa ją za wnikliwą i poleca ją osobom zainteresowanym Londynem.

Kilka recenzji wspomina, że książka jest sucha i niezbyt wciągająca, ze zbyt dużym naciskiem na szczegóły, które niektórzy czytelnicy uważają za nieciekawe, takie jak czynniki ekonomiczne, a nie aspekty kulturowe. Podobno pominięto niektóre istotne wydarzenia i brakuje wciągającej narracji, co prowadzi do postrzegania jej raczej jako naukowej niż rozrywkowej.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Waterloo Sunrise: London from the Sixties to Thatcher

Zawartość książki:

Kalejdoskopowa historia tego, jak lata sześćdziesiąte i siedemdziesiąte na zawsze zmieniły Londyn.

Waterloo Sunrise to panoramiczny i wieloaspektowy opis współczesnego Londynu w transformacyjnych latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, kiedy miasto wciąż noszące blizny po wojnie wyłoniło się jako tętniąca życiem, ale podzielona metropolia. John Davis maluje żywe i barwne portrety życia w brytyjskiej stolicy, obejmujące tak różnorodne tematy, jak wzrost i upadek mody butikowej, Soho i handel seksualny, jedzenie w Londynie, taksówkarze i turyści, gentryfikacja, konserwacja zabytków, przedmieścia i państwo opiekuńcze.

Dzięki żywym i wciągającym scenografiom Davis śledzi, jak "swingujący Londyn" przyciągnął uwagę świata w połowie lat sześćdziesiątych, odrzucając powojenną surowość, budując globalną reputację młodzieńczej pewności siebie oraz innowacyjnej muzyki i mody. Opisuje powolną erozję optymizmu połowy lat sześćdziesiątych, pokazując, jak nowo prosperujące miasto borykało się z problemami dezindustrializacji, zarazy śródmiejskiej i tarć na tle rasowym. Davis ujawnia, że Londyn przeszedł złożoną ewolucję, która odzwierciedlała napięcie między zamożnością większości a deprywacją mniejszości. Argumentuje, że Londyn, który ukształtował się do czasu wyboru Margaret Thatcher na premiera w 1979 roku, wykazywał już wiele cech, które będą kojarzone z "Wielką Brytanią Thatcher" lat osiemdziesiątych.

Monumentalny w swoim zakresie, Waterloo Sunrise czerpie z bogactwa dowodów archiwalnych, aby zapewnić sugestywny, wciągający opis stale ewoluującej stolicy Wielkiej Brytanii.